نوشته های سعید جلائیان در سایت مشهد چهره

آشنا و فامیل می‌دانند که مهدی جوان درس‌خوان و موفقی است که به هر چیزی که اراده کرده، رسیده است. مدرک دانشگاه آن‌قدر برایش مهم نبوده که کار اهمیت داشته است. خودش را به گرفتن لیسانس و فوق‌لیسانس دل‌خوش نکرده تا بعد از دانش‌آموختگی با یک برگ مدرک شرایط کار برایش فراهم شود. او مخِ رایانه است و از این قابلیت که با استمرار و جدیت در یادگیری به دست آمده است به بهترین نحو استفاده می‌کند. حل مسئله آن‌قدر برایش لذت دارد که می‌تواند حال خوب را به لحظه‌هایش تزریق کند. او اولین درآمد خلاقانه‌اش را در سن 12 سالگی رقم زده و تاکنون هیچ وقت نگران اشتغال نبوده است.

مردم روستای سی‌سواد یا سیس‌آباد سرگرمی‌ و رسوم خاص خود را در مناسبت‌های مختلف داشتند. کشاورزان و دامداران پس از یک روز سخت کاری در خانه یکی از اهالی که سواد خواندن داشت، جمع می‌شدند و در کنار هم شب خوشی را می‌گذراندند. جالبی هم‌نشینی‌ها به این بود که میزبانان با خواندن کتاب از میهمانان پذیرایی می‌کردند. در بسیاری از شب‌ها اهالی روستا پس از یک روز سخت کاری در خانه یکی از اهالی که خواندن می‌دانست، جمع می‌شدند و فرد میزبان تا نیمه‌شب برای میهمانان کتاب می‌خواند.

در میان چهار مرکز مذهبی شهرک مهرگان که نوساز هستند و فعالیت‌های زیادی انجام می‌دهند، مسجد امیرالمؤمنین(ع) بنایی ساده‌‌ و محبوبیتی ویژه دارد. سال‌هاست این مسجد برای بازسازی در انتظار حل مشکلات اداری و قانونی است، اما در این مدت برنامه‌های مذهبی و فرهنگی‌اش تعطیل نشده است و متولیان با تشکیل کارگروه فرهنگی زمینه‌ساز جذب اهالی به‌ویژه نوجوانان شهرک به مسجد شده‌اند.

سید امیرعباس موسوی دوازده‌ساله و ساکن محله وحید است. هنوز در ابتدای راه است، اما در همین مدت چهار مقام برتر در مداحی کسب کرده است و تلاش می‌کند با آموزش و تمرین گام‌به‌گام پیشرفت کند و روزی جزو مداحان سرآمد ایران باشد. امیرعباس از هشت‌سالگی به‌مدت یک‌سال تمرین کرد تا توانست در یکی از اعیاد ائمه(ع)، میکروفون به دست بگیرد و مقابل چشمان دلدادگان اهل‌بیت پیامبر(ص) دکلمه‌خوانی کند.

سیدعلی حسینی، فوتبالیست سابق محله سیدی، یکی از همین افراد است که تلاش می‌کند باعث رشد و پیشرفت نوجوانان و جوانان محله خود باشد.سالن ورزشی گوهرشاد در بوستان قائم محل تمرین ده‌ها نوجوان و جوان محدوده‌ سیدی است. پنجشنبه‌ها این ورزشکاران با ورود به این سالن و بر تن کردن لباس ورزشی، گوش به حرف مربی باسابقه خود می‌دهند، به این امید که با دانش او به اهداف و آرزوهایشان دست پیدا کنند.

اعظم شاهرودی، بانوی هنرمند خیابان امام رضا، توانست با همت و افروختن شعله‌ خاموش شده‌ هنر در تعدادی از بانوان این شهر پس از 5سال فعالیت در عرصه‌ تولید صنایع دستی برای 10نفر از زنان خانه‌دار اشتغال ایجاد کند.ساکن خیابان امام رضاست. 2پسر و یک دختر دارد که یک پسرش استاد دانشگاه است و پسر و دختر دیگرش نیز معلم هستند. ویژگی او قدم نهادن در مسیری است که یک رقیب قدر به نام محصولات چینی در آن وجود دارد و او با تکیه بر هنر و اراده‌‌‌ای که دارد باید با این رقیب قدر رقابت کند.

از همان پنج‌سالگی که پای تماشای مسابقات فوتبال خارجی می‌نشست، عاشق فوتبال و مهارت‌های کریستیانو رونالدو شد. رونالدو خیلی زود به الگوی ورزشی امیرحسین پارسانسب تبدیل شد و زمینه‌ساز ورودش به رشته فوتبال و بعدها فوتسال شد. بازیکنی که در سال‌های نخست مدرسه و حالا در لیگ برتر فوتسال در فلنک راست می‌درخشد. توپ‌زدن در تیم فرش‌آرای مشهد آن هم در نوزده‌سالگی فقط شانس نیست و نتیجه تلاش شبانه‌روزی اوست.

تا اواسط دهه هفتاد باغی سرسبز و آباد انتهای خیابان مهرمادر29 بود. خانواده مرحوم محمود ثانوی عطاران آخر هر هفته آنجا دور هم جمع می شدند و اوقات خوشی را می گذراندند، تا اینکه او تصمیم به انجام معامله ای پرسود با خدایش گرفت و همه وقتش را به پای بچه های یتیم و نیازمندان گذاشت. او هم بخش زیادی از ثروتش را وقف کرد و هم از سپیده دم تا نیمه های شب با افتخار به نیازمندان خدمت می کرد. حالا که او رفته، فقط خاطراتش برای ما باقی مانده است. او تصمیم گرفت با ساخت چندین واحد مسکونی در محل باغ خانوادگی ، مشکل شغل و نیاز مسکن مددجویان را برطرف کند.

امیر محمدپور بازیکن بیست‌ساله تیم فوتسال فولاد زرند کرمان است که تیمش در حال حاضر در جایگاه ششم لیگ برتر فوتسال قرار دارد. امیر برای رسیدن به لیگ برتر فوتسال روزهای سختی را پشت سر گذاشت. او هنوز به مدرسه نرفته بود که پایش به زمین‌های خاکی محله باز شد؛ بین نوجوانان و جوانانی که همه با عشق توپ می‌زدند و بازی می‌کردند.

کوچه شهیدعلی دریغ یکی از معابر قدیمی محله فاطمیه است. این کوچه 850متر طول و 10متر عرض دارد و دو بولوار مسلم‌جنوبی و مجلسی‌غربی را به یکدیگر متصل می‌کند. تا سه دهه پیش به‌علت قرارداشتن کارخانه آرد سیلوی گندم در این معبر، اهالی این کوچه را به نام کوچه ده‌متری کارخانه آرد می‌شناختند، اما پس از جابه‌جایی این کارخانه به داخل مجموعه سیلوی گندم، خانه‌های ویلایی جای ساختمان کارخانه را گرفت. رفته‌رفته آپارتمان‌های چندطبقه جایگزین خانه‌های دل‌باز ویلایی شدند.