نوشته های فهیمه شهری در سایت مشهد چهره

فروشنده لوازم جشن تولد باید با فضای مجازی و طرح‌هایی که در آن مخاطب بیشتری دارد آشنایی داشته باشد و با روابط عمومی خوب، مشتری را جذب کند. پیام غیاث‌زاده می‌گوید: هنوز تعداد کاسبان این حرفه کم است و به‌دلیل تقاضای زیادی که وجود دارد حاشیه سود خوبی را می‌توان به دست آورد. به نظر او چون گرفتن جشن تولد مرسوم شده است، این حرفه در پایین‌شهر و بالاشهر بازار خودش را دارد فقط با این تفاوت که در مناطق با درآمد کمتر مردم با وسایل کم‌هزینه‌تر جشن تولدهایشان را می‌گیرند و در بالاشهر دنبال ابزارهای جدیدتر و گران‌تر می‌روند.

سپهری از روزی می‌گوید که یک مشکل اداری داشته است و به او می‌گفتند کار شما انجام نمی‌شود. وقتی زنگ تفریح، سر کلاس در حال نماز خواندن بود، یکی از دانش‌آموزانش می‌گوید شما چند روز است انرژی و شادی قبل را ندارید، من برایتان دعا می‌کنم. ۲ روز بعد به سپهری زنگ می‌زنند و همان فردی که گفته بود کار شما به هیچ عنوان انجام نمی‌شود، می‌گوید: مشکلتان حل شده است و باقی کار‌های اداری‌تان را خودم انجام می‌دهم. او این گره‌گشایی را نتیجه دعای خالصانه و پاک دانش‌آموزان می‌داند و می‌گوید: پاداش شغل معلمی از سمت خدا می‌رسد.

هرکس حادثه‌ای را تعریف می‌کند هنوز حرفش تمام نشده دیگری حادثه‌ای بدتر از آن را تعریف می‌کند که همه آن‌ها داستان سرقت، خفت‌گیری و ایجاد مزاحمت برای زنان و مردان است. همه مردهای حاضر بی هیچ ابایی می‌گویند: «این زیرگذر این‌قدر ناامن است که ما هم جرئت رد شدن از آن را نداریم چه برسد به خانم‌ها» و مابین هر عبارتی این جمله تکرار می‌شود: اگر یک پل هوایی بزنند این‌قدر مورد تعرض سارقان و اراذل قرار نمی‌گیریم.

زمان جنگ، وقتی وسیله‌ای خراب می‌شد، نیرو‌های ما با انگیزه‌های بالایی که داشتند، به جای اینکه دست رو دست بگذارند تا وسیله جدید برسد، اگر امکانات نبود با خلاقیت خودشان آن را تعمیر می‌کردند که گاهی موجب شگفتی خودمان می‌شد. به عنوان مثال بیل یک دستگاه گریدر به طور کامل از بین رفته بود و باید از منطقه خارج و به تعمیرگاه می‌رفت تا درست شود، اما می‌دانستیم اگر آن را به عقب برگردانیم تا تعمیر شود و مجدد به دست رزمندگان برسد، زمان می‌برد، از طرفی در خط به این وسیله احتیاج داشتند، خودم دست به کار شدم، با یک میلگرد و سیم جوش، بیل آن را طوری تعمیر و بازسازی کردیم که تا مدت‌ها استفاده می‌شد.

سعید امیدوار که نگران استفاده‌های نادرست از گیاهان دارویی در درمان کروناست، بیان می‌کند: داروهای گیاهی، بیشتر جنبه پیشگیری دارند. در مراحل اولیه بیماری هم می‌توانند موجب بهبود شوند اما وقتی بیماری پیشرفت کند دیگر این داروها جواب‌گو نیست و مردم باید از درمان‌های شیمیایی زیرنظر پزشک استفاده کنند.

سیدمرتضی سنجرموسوی از دانش‌آموزان پرانرژی و سخت‌کوش محله دانش‌آموز است که امسال وارد کلاس دهم می‌شود. او تابستان سال۹۸ به دنبال یک فراخوان تصمیم می‌گیرد پادکستی به مناسبت نیمه‌شعبان تولید کند. با چند نفر از دوستانش آن را می‌سازند. مرتضی وقتی با رضایت مخاطبانش روبه‌رو می‌شود فکر توسعه کار را در سر می‌پروراند که آن را این‌گونه تعریف می‌کند: با خودم گفتم می‌توانم کانالی برای مدرسه بزنم و پادکست‌ در آن بگذارم تا هم‌‌مدرسه‌ای‌هایم آن‌ها را گوش دهند.

جانبازی داشتیم که علاوه‌بر مشکلات خانوادگی، گرفتاری حقوقی(قضایی) داشت. یک بار صدایم زد. وقتی نزدش رفتم و گفتم چه چیزی لازم دارد گفت هیچی نمی‌خواهم فقط دوست دارم بنشینی و به حرف‌هایم گوش دهی. ماه صفر بود. کارهایم را انجام دادم و به کنارش رفتم. شروع به گریه و درددل کرد. بین حرف‌هایش گفت خواب دیده‌ام و می‌دانم که ماندنی نیستم. دعا کن در همین ماه صفر عمرم تمام شود. آن‌قدر سوزناک حرف می‌زد که من هم منقلب شده بودم. ۱۰روز نشد که خبر فوتش را آوردند. هنوز صدای گریه‌هایش در گوشم است و به‌ویژه ماه صفر خیلی یادش می‌کنم. این را سیداحمد حسینی از کارکنان بخش اداری آسایشگاه جانبازان امام خمینی روایت می‌کند.

خودش را مصداق عبارت لقمان را گفتند ادب از که آموختی، گفت از بی‌ادبان می‌داند و می‌گوید: وقتی با همکارانم صحبت می‌کنم می‌بینم که بیشتر آن‌ها خاطراتی از معلمانشان دارند که باعث پیشرفت یا افول زندگی‌شان شده است. بنابراین همیشه به خودم تلنگر می‌زنم که حتی اگر روزی بی‌حوصله باشم، یک حرف یا رفتار اشتباه من می‌تواند تأثیری ماندگار و جبران نشدنی روی دانش‌آموز داشته باشد بنابراین همیشه مراقب رفتارم هستم.

از کودکی عاشق دوچرخه بازی بوده است ولی هیچ وقت کسی فکر نمی‌کرد روزی مقام قهرمانی کشوری این رشته را کسب کند. او و خانواده‌اش تا سال۹۹ در شهرستان اسفراین زندگی می‌کرده‌اند و از آن پس به مشهد آمده‌اند.سال ۹۷ در شهرستان اسفراین مسابقات ورزشی برگزار می‌شود.پدر، مانا را تشویق به شرکت در رشته دوچرخه‌سواری این مسابقات می‌کند و خودش او را به تمرین می‌برد تا آمادگی بیشتری داشته باشد. مقام اول شهر و سپس در مسابقه‌ای دیگر، نفر برتر خراسان شمالی را کسب می‌کند و راهی مسابقات کشوری شده که آنجا هم مقام اول قهرمانی کشور در رده سنی نوجوانان را به دست می‌آورد.

حسن خوش‌خلق کاسب ۴۱ساله‌ای است که از سال ۷۷ مغازه خود را دایر کرده است. او از ابتدای رواج گوشی در ایران،‌ وارد این صنف شده است. تسلط داشتن به امکانات تلفن‌های همراه و فن بیان خوب را از اصلی‌ترین عوامل موفقیت در این حرفه می‌داند و می‌گوید: بیشتر مشتریان اطلاع کافی از امکانات تلفن‌های همراه شرکت‌های مختلف ندارند و این خیلی مهم است که فروشنده قادر باشد با زبانی ساده و روان، اطلاعات مورد نیاز را به آن‌ها بدهد تا بتوانند تلفن همراه مورد نظرشان را انتخاب کنند.