نوشته های مرضیه ترابی در سایت مشهد چهره
حمام «آغچه» در تصویری ۵۴ ساله
حمام حضرتی که در ضلع شمالی حرم رضوی قرار داشت، می‌گفتند همان مکانی است که پیکر امام‌رضا (ع) را بعد از شهادت آن‌حضرت غسل داده‌اند. این حمام موقوفه آستان‌قدس‌رضوی بود.
رد و نشان کارگاه‌های کرباس‌بافی «پاچنار»
در اطراف مشهد نیز مکان‌هایی به نام «پاچنار» وجود داشت که خاطره برخی از آنها در دل تاریخ محو شده و از تعدادی دیگر، تنها نشانه‌های اندکی باقی مانده است.
سیل سال ۳۳ و گلوله‌باران مشهد با تگرگ‌های «تخم‌مرغی»
حرم رضوی در جریان سیل سال ۱۳۳۳ از آسیب مصون نماند. این سیل که در ویرانگری کم از سیل سال ۱۳۲۹ نداشت، نه‌فقط به مناطق گوناگون شهر خسارت‌های سنگین وارد کرد و به محدوده ساختمان‌ها و تأسیسات حرم رضوی هم وارد شد.
«عیش‌آباد»، مزرعه‌ای به جا مانده از عهد صفوی
«عیش‌آباد» روستایی قدیمی که امروزه بخشی از محدوده شهری مشهد است و روزگاری، از مراکز عمده تولید چغندر در مشهد بود؛ مزرعه‌ای که تاریخی طولانی دارد و نشان آن را می‌توان در اسناد مربوط به دوره صفویه نیز یافت.
حکایت تلخ فروش دختران خراسانی در دوره قاجار
۲۷ بهمن ۱۲۸۵، مجلس شورای ملی دوره اول، شاهد قرائت نامه‌ای بود که جمعیت حاضر بار رنج و ذلت آن را تحمل نکردند و به تلخی گریستند. این‌بار ناموس ایرانی به غارت رفته بود و در کریه‌ترین حالت ممکن، ننگین‌ترین واقعه تاریخ معاصر ایران را رقم می‌زد.
عطر فراموشی در کوچه‌های «قریه عطار»
این گزارش درباره یکی از کوچک‌ترین روستا‌های اطراف مشهد است که امروزه بخشی از شهر ماست ولی از یاد‌ها رفته است.
درباره مفهوم «شیلان» در تاریخ مهمان‌سرای حضرتی
شیلان یک غذای معمولی برای عموم مردم نیست یا دست‌کم عرضه آن در کل اوقات سال رواج ندارد. شیلان ولیمه‌ای بوده که آن را در اعیاد ملی یا مذهبی و فتوحات نظامی و مناسبت‌های خاص طبخ و توزیع می‌کرده‌اند.
«ملک‌الشعرا»های آستان‌قدس‌رضوی را بشناسید
ملک‌الشعرای آستان‌قدس منصبی بود که از دوره قاجار ایجاد شد، روال به این ترتیب بود که نایب‌التولیه وقت، شاعر منتخب را به دربار معرفی و شاه نیز معمولا حکم ملک‌الشعرایی را به نام این شاعر صادر می‌کرد.
درباره خنیاگرانی که قدمتشان به دوره ساسانی می‌رسد
غیرشمار‌ها یا به‌اصطلاح مشهدی‌ها «قرشمال‌ها» گروهی بودند که با وجود حضور طولانی در مشهد و البته دیگر شهر‌های ایران، تفکیک فرهنگی خود را حفظ کرده بودند و به‌عنوان یک اقلیت نژادی، با فرهنگی متفاوت، به حیات خود ادامه می‌دادند.
کاریزک، مزرعه‌ای در همسایگی الماس شرق مشهد
اگر قرار باشد استنباطی از دلیل نام‌گذاری کاریزک داشته باشیم، باید سبب آن را جاری بودن قناتی کوچک و کم‌آب روی اراضی میان فتح‌آباد تا کلاته‌بوغا بدانیم که به‌دلیل ایجاد قلعه‌ای مسکونی، ساختاری مستقل پیدا کرده بود.