شهیدرضالیاقت نخستین شهید دانشآموز دفاعمقدس در مشهد بود که در چهارم دیماه سال۱۳۵۹خورشیدی، سه ماه بعد از آغاز جنگ تحمیلی، پیکرش بر دستان مردم مشهد تشییع شد و در آرامگاه خواجهربیع آرام گرفت.
بابر نهفقط در تاریخ شهر مشهد، بلکه در تاریخ خراسان و ایران، بهعنوان شاهزادهای مقتدر و موقعیتشناس شناخته میشود که حدود یک دهه بر اریکه قدرت تیموری و حکومت هرات تکیه زد.
کمتر از یک قرن قبل، احمدآباد مزرعهای در حاشیه شهر و بر کرانه راه شوسه منتهی به وکیلآباد بود. از اسناد چنین برمیآید که مزرعه احمدآباد به خاندان ملکالتجار خراسان تعلق داشته است.
مرحوم عبدالله رضوی، مشهور به «عبدالله میرزای ناظر» در انتخاب موضوع وقف، دقت فراوانی داشت و بههمیندلیل، موقوفاتی که از وی باقی مانده، در ایجاد فضاهای نوین امدادرسانی به مردم، توفیق فراوانی یافته است.
میرزاجوادآقا مدتی در زادگاهش ماند؛ اما شوق فراگیری و تکمیل علوم دینی او را رها نمیکرد. در حدود سال۱۳۱۲خورشیدی، راهی مشهد شد تا در حوزه علمیه این شهر به تکمیل درس بپردازد.
این گزارش درباره یکی از کهنسالترین مزارع اطراف مشهد که فقط نامی از آن باقی مانده است. قدیمیترین اسناد موجود درباره مزرعه زرگران مربوط به دوره صفوی و عهد شاهعباسیکم است.
قدیمیترین سند موجود و در دسترس برای مطالعه تاریخ قرقی، فعلا کتابچه تبادکان است. اما میتوان شواهد تاریخی نسبتا درخور اتکایی درباره روزگار پیش از عهد ناصری هم یافت.
تابلوهای خارجی موجود در موزه مرکزی آستانقدسرضوی، عموما آثار نقاشان ایتالیایی است. اما یکی از مشهورترین آثار خارجی موجود در موزه حرمرضوی، «آبگیر سنمارکو»، اثر ویلیام جیمز، نقاش مشهور انگلیسی، است.