زندگی برای مونا صداقت و حسین کاریزی از نقطه پایان شروع شد؛ همان زمان که خسته از روزهای سخت، آرامش را نه در پول و زرقوبرق دنیا، بلکه تنها در داشتن یک همدم میدیدند. این زوج عاشق زندگی را طوری ساختهاند که آرزوی خیلیهاست.
مرتضی عبدی با وجود همه فرازونشیبهایی که در زندگی به واسطه معلول یت داشته، در عمل با موفقیت زندگی کرده است. او حالا معتقد است زندگی خود جنگ است، جنگی که نباید قافیهاش را باخت.
مسعود غریب با دیدن موفقیت نسرین شاهی پس از کسب سهمیه المپیک پاریس، در مسیر قهرمانی رشته تیراندازی قرار گرفت. خودش میگوید: با خودم گفتم شاید من هم بتوانم! تست دادم و چون بدنم ورزیده بود، گفتند بهتر است در رشته تیراندازی با تفنگ کار کنم.
در بازیهای پارا المپیک ۲۰۰۴ آتن، برای نخستینبار سه نفر از ایران در مسابقات دوچرخهسواری حضور پیدا کردند. محمود میلی، ورزشکار اصالتا خرمشهری ساکن محله سیسآباد مشهد، یکی از آن سه توانیاب بود.
آسایشگاه معلول ان ذهنی با نام «مهر پناهندگان ضامن آهو» در مهدیآباد ۹ خدمات نگهداری، توانبخشی و درمانی را خیرخواهانه بهطور شبانهروزی به معلول ان بیسرپرست ارائه دهد.
بیماری ام اس تکتم شریفی را به اینجا رسانده که حالا دیگر نه دستی برای نوشتن دارد و نه پایی برای راه رفتن، اما زبانش مانند انگشتی توانا در صفحه گوشی میچرخد و مینویسد.
ابوالفضل ظریفپور میگوید: همه هدفگذاری و فکر و ذکرم رقابتهای پاراالمپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس است. نیمنگاهی هم به گرفتن مدال دارم اما برای کسب مدال در پاراالمپیک باید رکوردم را بهبود ببخشم.