تاریخ این عکس به حدود سال ۱۲۳۷ خورشیدی بازمی‌گردد. اروپاییان و شاید خود عکاس، در شرح عکس، آن را نگاره‌ای از آرامگاه یا مقبره نادرشاه معرفی کرده‌اند.
نام ابوالحسن خان صدیقی که ایتالیایی‌ها به او لقب میکل‌آنژ ثانی شرق را داده‌اند، در ذهن مشهدی‌ها با مجسمه فردوسی در آرامگاه فردوسی و مجسمه نادرشاه در باغ نادری گره خورده است.
شعبه مشهد انجمن که البته اطلاعات زیادی از جزئیات آن در دست نیست، در روز ۱۷ شهریور ۱۳۱۳ پا می‌گیرد.
ذهن زیبای هوشنگ سیحون معماری، طراحی، نقاشی وتندیس‌سازی را با هم درآمیخت تا از دل آن به ایده‌های نابش پیراهن حیات بپوشاند.
آغامحمدخان قاجار هدفش از آمدن به مشهد را زیارت امام‌رضا (ع) و حفظ حرمت آن از دست‌اندازی‌ها بیان می‌کند. اما روشن است که دلایل دیگری نیز دارد.
نادرشاه افشار جمع اضداد است! از یک‌طرف هرچه مال و اموال و زمین دارد وقف می‌کند و از طرف دیگر دستور می‌دهد که تعداد زیادی از اراضی موقوفه را از مردم بگیرند.
وقتی آرامگاه سابق نادر را خراب کردند، بقایای جنازه او و کلنل محمد‌تقی‌خان پسیان را از قبر بیرون آوردند.