اتفاق اصلی برای علی‌اصغر در سال۷۰ می‌افتد. او در این سال، امکان حضور در انجمن‌های شعری مشهد را پیدا می‌کند. بیشتر از همه به انجمن ادبی رضوی در حرم مطهر می‌رود.
منطقه ۶
رنگین‌کمان قومیت‌ها
حضور قومیت‌های بلوچ، کرد، ترک، فارس، عرب و... رنگین‌کمانی از قومیت‌های مختلف را در منطقه ۶ به وجود آورده است. مجتمع شهید بهشتی که محل سکونت خوزستانی‌های مشهد است در چند سال اخیر یکی از مناطق گردشگری مشهد شده است. سکونت بلوچ‌ها، سیستانی‌ها و افغانستانی‌ها در شهرک‌های شهید رجایی و باهنر ترکیب قومیتی این منطقه را کامل کرده است. بنای تاریخی مصلی در خیابان مصلی که روزگاری محل برگزاری نماز‌های جمعه مردم مشهد بوده و ثبت‌ملی نیز شده از ظرفیت‌های منطقه ۶ است که اکنون پاتوق و کارگاه هنرمندان صنایع‌دستی است. بخشی از خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است، در منطقه ۶ قرار دارد. بزرگ‌ترین مشکلات منطقه۶، زمین‌های بلاتکلیف، نداشتن اگو، وجود افراد بدون هویت و شناسنامه و بیکاری جوانان است. شهرداری منطقه ۶ مشهد سال ۱۳۷۰ شکل گرفته و در مساحت ۱۸۶۹ هکتاری آن ۲۳۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
نازنین اسماعیلی می‌گوید: اگر ثروتمند باشی، می‌توانی به علم هم برسی، اما صرفا با داشتن علم، شاید نتوانی موفقیت مالی کسب کنی. برای آدم‌های پولدار، مسیر موفقیت همیشه هموارتر است.
دغدغه علی‌اکبر یوسفی جذب نوجوانان به مسجد است. او معتقد است: مسجد نباید خانه سالمندان شود؛ مسجدی پویاست که جوانان به آن رفت‌وآمد داشته باشند و امور را به‌دست گیرند.
حسین خوشدل در حجره‌ای چسبیده به «کاروان‌سرای زغالی»، دور «میدان اعدام»، دان پرنده می‌فرو‌شد؛ پیشه‌ای که بازمانده «علافی»های قدیم است.
اعضای تیم «عقاب» در هر شرایطی پشت هم بوده‌اند و حتی یک‌بار هم با هم دعوا نکرده‌اند، حتی اگر روزشان نبود. احمد بابامحمدی می‌گوید: با تیم‌های دیگر کل‌کل داشتیم، اما خودمان همیشه هوای هم را داشتیم!
حیدر رحیم‌زاده‌عطایی، آشپز یکی از کترینگ‌های خیابان تاجرآباد، کسی است که به‌واسطه آشپزی چند کشور را گشته و با کوله‌باری از تجربه به زادگاهش در مشهد برگشته است.
آقاموسی که علاقه زیادی به تیم «هماتهران» داشت، پیشنهاد می‌کند اسم تیم را با توجه به اسم محل، «هماساختمان» بگذارند؛ همین می‌شود که تیم هماساختمان، اولین و قوی‌ترین تیم محدوده قلعه‌ساختمان می‌شود.