مهر اولین ابزار در شناخت هویت افراد و مهم‌ترین رکن در شناخت اسناد تاریخی است و مهر‌ها در قدیم حکم شناسنامه امروزی را برای افراد داشتند. قدیمی‌ترین مهر آستان قدس رضوی مربوط به دوره صفویه است.
این گزارش درباره یکی از کهن‌سال‌ترین مزارع اطراف مشهد که فقط نامی از آن باقی مانده است. قدیمی‌ترین اسناد موجود درباره مزرعه زرگران مربوط به دوره صفوی و عهد شاه‌عباس‌یکم است.
اسناد موجود نشان می‌دهد که کوچه «مهرآیین»، در سال‌های میانی سده۱۳خورشیدی، مسیری شناخته‌شده در بین مردم شهر بوده است و قدمتش حداقل به سال‌های نخست حکومت قاجار‌ها بر ایران می‌رسد.
پاوا پیش از این، از طریق جاده‌ای قدیمی و فرعی در کنار دروازه پایین‌خیابان، به مشهد راه داشت؛ جاده‌ای که در مسیر چند کیلومتری خود از مزارع و روستا‌هایی مانند «ساختمان»، «بازه‌شیخ» و «مهدی‌آباد» می‌گذشت. اما اکنون راه دستیابی به پاوا، مسیری است که از خیابان «آوینی ۵۹» می‌گذرد.
در پی فاجعه تکان‌دهنده شهادت عبدالکریم هاشمی‌نژاد، مردم به خیابان‌ها ریختند، آن‌چنان که مشهد شاهد عاشورایی دیگر بود. خراسان در این روز می‌نویسد: «خراسان یک چهره دانشمند انقلابی را از دست داد.»
۵مهر، نودمین سال پا گرفتن نخستین غسالخانه بلدیه در مشهد است؛ غسالخانه‌ای که، چون از لحاظ امکانات بهداشتی به انواع امروزی خود شبیه بود، بعد از افتتاح به این نام شهرت یافت: «غسالخانه جدید بلدیه».
«مال‌آباد» را در دوره‌های تاریخی متأخر با نام کوی صاحب‌الزمان (عج)، کوی امام‌رضا (ع) و عموما شهرک شهید چمران می‌شناسند، کتاب «جغرافیای تاریخی خراسان» از این مزرعه با نام «مالیاداد» نام می‌برد.