سال۱۳۲۸خورشیدی؛ اراضی «بجمهن» که با نام «بجمعه» در ذهن مردم مشهد جا افتادهبود، در محدوده شهری قرار داشت و با ۲۵۸نفر سکنه، منطقهای نسبتا پرجمعیت به حساب میآمد.
از واقعه به توپ بستن حرمرضوی در سال۱۲۹۱ خورشیدی یک پرده نقاشی باقی مانده که سندی است بر بسیاری از جنایتهای رخداده آن روزگار. این پرده نقاشی موجب خشم روسها شد و میرزا طاهر، را به زندان انداختند!
مهر اولین ابزار در شناخت هویت افراد و مهمترین رکن در شناخت اسناد تاریخی است و مهرها در قدیم حکم شناسنامه امروزی را برای افراد داشتند. قدیمیترین مهر آستان قدس رضوی مربوط به دوره صفویه است.
این گزارش درباره یکی از کهنسالترین مزارع اطراف مشهد که فقط نامی از آن باقی مانده است. قدیمیترین اسناد موجود درباره مزرعه زرگران مربوط به دوره صفوی و عهد شاهعباسیکم است.
اسناد موجود نشان میدهد که کوچه «مهرآیین»، در سالهای میانی سده۱۳خورشیدی، مسیری شناختهشده در بین مردم شهر بوده است و قدمتش حداقل به سالهای نخست حکومت قاجارها بر ایران میرسد.
پاوا پیش از این، از طریق جادهای قدیمی و فرعی در کنار دروازه پایینخیابان، به مشهد راه داشت؛ جادهای که در مسیر چند کیلومتری خود از مزارع و روستاهایی مانند «ساختمان»، «بازهشیخ» و «مهدیآباد» میگذشت. اما اکنون راه دستیابی به پاوا، مسیری است که از خیابان «آوینی ۵۹» میگذرد.
در پی فاجعه تکاندهنده شهادت عبدالکریم هاشمینژاد، مردم به خیابانها ریختند، آنچنان که مشهد شاهد عاشورایی دیگر بود. خراسان در این روز مینویسد: «خراسان یک چهره دانشمند انقلابی را از دست داد.»