بررسی‌ها نشان می‌دهد حیات نهر خیابان مشهد با وجود همه فراز و نشیب‌های تاریخی تا پایان دوره قاجار، تداوم داشته و با وجود خرابی‌های فراوان به جزئی ناگسستنی از ساختار آب‌رسانی شهر تبدیل شده است.
تا قبل از ایجاد بلدیه، بیشتر کار تنظیف شهر برعهده مردم بود اما بعد از مشروطه به‌طور انحصاری برعهده حکومت یا انجمن بلدیه گذاشته شد. مشاور‌الوزاره، سومین رئیس بلدیه مشهد، توجه ویژه‌ای به‌تنظیف شهر داشت.
در طول تاریخ، افراد بسیاری کوشیدند با تزریق آب قنات‌های اطراف مشهد به محدوده حرم‌رضوی و محلات مشهد، مشکل آب را تا‌حدودی مرتفع کنند اما برای همیشه ممکن نبود و استفاده از چاه آب،جایگزین شد.
«ذوالفقار مهندس» در سال ۱۲۸۴ قمری یک نقشه از شهر مشهد کشیده که جزئیات بسیار زیادی از وضعیت ساختاری حرم و محیط شهری اطراف آن ارائه می‌دهد. او اولین ایرانی است که نقشه شهر‌های کشور را ترسیم کرده است.
تاکنون ۹ طومار زیارتی در کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی به‌دست آمده و در این میان طومار آستان‌قدس به‌عنوان سومین طومار زیارتی خطی جهان یک سفرنامه تصویری از مکه تا مشهد است.
دفن اموات در جوار بارگاه منور رضوی می‌تواند قدمتی به طول ۱۲۰۰ سال داشته باشد و شواهد تاریخی مربوط به آن، حدود هزار سال قدمت دارد. بعد از دفن پیکر مطهر امام‌رضا(ع)، این مکان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اماکن مذهبی شرق ایران مورد‌توجه قرار گرفت.
مقبره شیخ محمد‌المقتدی کارندهی که با نام «مقبره پیر پالان‌دوز» شهره است، در بخش شمال شرقی حرم‌رضوی قرار گرفته و پیکر شیخ بزرگ طریقت ذهبیه در همین بنا به خاک سپرده شد.