جرقه آشنایی حجت‌الاسلام احمدآبادی با آیت‌الله خامنه‌ای برمی‌گردد به مراسمی که در منزل پدر خانم ایشان به‌مناسبت ایام فاطمیه برگزار می‌شد، این آشنایی با حضور او در کلاس‌های تفسیر آیت‌الله خامنه‌ای در مدرسه میرزاجعفر ادامه پیدا می‌کند.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگ‌ترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
برنامه‌های فرهنگی متنوعی که خدیجه علیزاده و همراهانش باعث و بانی آن شده‌اند، فضای محله کوی‌سلمان را آن‌چنان گرم کرده است که قلب تک‌تک همسایه‌ها برای هم می‌تپد و روزی نیست که از حال هم باخبر نباشند.
خانه فرزندان گلستان رضا(ع) در خیابان وابسته به جامعه امام رئوف است. جایی برای صاحبدلان؛ آنهایی که مجموعه‌ای را برای بچه‌های بیسرپرست و بد‌سر‌پرست آماده کرده و سخت فعال هستند.
سید‌غلامرضا سعادتی مربی تیم کاراته گلشهر است که در کارنامه ورزشی خود ۱۳مدال طلای کشوری دارد. او می‌گوید: در شروع کار «سنسی» صدایم می‌زدند و بیشتر از اینکه با نامم مشهور باشم، با این عنوان شناخته می‌شدم، اما حالا «شیهان» هستم.
علی‌اصغر زارع‌زاده می‌گوید به بوی بیمارستان عادت دارد. دوران جنگ مسئول بهداشت جنگ استان و مسئول بهداشت و درمان پایگاه مقاومت بسیج، همراه کاروان‌های جنگ بوده است.
باب آشنایی این همسایه‌ها در مسجد چهارده‌معصوم (ع) فراهم شده است. یکی آشپزی مراسم و دیگری آوردن وسایل را برعهده دارد. یکی هم پا‌به‌پای دیگران در برنامه‌ها حضور دارد و به این ترتیب حلقه همدلی پابرجاست.
ریشه هیئت انصارالرقیه (س) خدربیک، به هیئت قدیمی ۷۲تن می‌رسد. حدود سی‌سال قبل جوان‌های آن هیئت که حالا بزرگ‌تر‌های هیئت انصارالرقیه (س) محسوب می‌شوند، تصمیم گرفتند هیئتی اصطلاحاً جوان‌پسند داشته باشند.