علی میرزایی‌مقدم روز‌های بازنشستگی‌اش را می‌گذراند. او قبلا کتابفروش بوده است و کنارش جانماز و مهر می‌فروخته است.می‌گوید: یک روز داخل حجره کتاب‌فروشی نشسته بودم. طلبه جوانی برای خرید قبا وارد مغازه شد.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگ‌ترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
میدان میرزا‌کوچک‌خان را که پشت سر بگذاری، پارک رستگار مقدم پیش رویت است. ابتدا فکر می‌کنی نام پارک را از نام شهید انتخاب کرده‌اند، اما بعد متوجه می‌شوی «رستگارمقدم» نام واقف پارک است.
جلال قندهاری، دروازه‌بان اسبق تیم ابومسلم است. در کارنامه ورزشی او افتخار دو بار قهرمانی مسابقات فوتبال ترکمنستان (تورنمنت ماری) و کسب عنوان بهترین دروازه‌بانی وجود دارد.
حمید دباغ مرشد گود زودخانه وحدت است. او می‌گوید: سرت را باید خم کنی تا بتوانی از در عبور کنی. این رسم همه زورخانه‌هاست که در‌ها را کوتاه می‌سازند تا سرت همیشه خم باشد. تواضع، اصل اول و مرام همه پهلوان‌ها و زورخانه‌هاست.
مرضیه ناصری همسر شهید مجاهد، سید‌عبدالحمید سجادی و مادر شهید‌مدافع حرم، سید‌اسد‌الله سجادی است که دی‌ماه امسال، یکی از منتخبان دومین رویداد نشان مشهد‌الرضا (ع) در حوزه ایثار، مقاومت و شهادت بود.
موسی دستوری از نمدمال‌های معروف خیابان سرخس است. او می‌گوید: بیشتر شهرنشین‌ها تفاوت میان قالی، قالیچه و نمد را نمی‌دانند و حتی به‌اشتباه اصطلاح نمدبافی را به‌جای نمدمالی به کار می‌برند.
قرار بوده گروه غلامرضا خاوری‌فر پشتیبان باشند و گروه دیگری پیشرو. اما گروه غلامرضا به نقطه حمله که می‌رسند، متوجه می‌شوند گروه پیشرو نیامده. بی‌سیم می‌زند که: «ما جلوداریم، شما بیایید پشتیبانی.»، اما خبری نمی‌شود.