جوانان گروههای جهادی خوزستان از آن گوشۀ کشور به مشهد آمدهاند تا هم زیارت کنند و هم کار جهادی برای رفع محرومیت از چهرۀ محلههایی چون سیسآباد.
                در لغتنامه دهخدا «سیس» بهمعنای اسب جلد و تندوتیز معنا شده است و شاید بتوان با این معنا پیشینه نام این مزرعه تاریخی را به وجود اسبهای تندوتیزش نسبت داد. اما اگر از اهالی محله سیسآباد درباره وجه تسمیه محل زندگیشان بپرسید، بیشترشان به ماجرای باسوادبودن سی نفر از اهالی محلهشان در روزگار گذشته اشاره میکنند که مردم آن را به نام «سیسواد» میشناختند.
 
                              سبدهای ارغوانی در شهر هم کارایی خاص خودش را داشت و بیشتر وسیلهای کمک دست آشپزها بود.
                به محض وارد شدن به خیابان رسالت ۹۱ که بخش اصلی محله سیسآباد است، اولین چیزی که نظر هر شهروند را به خود جلب میکند دیوارهای رنگی است که نقاشی چند گلدان روی آن کشیده شده است.
                حسن کیخا که از همان کودکی در زمینهای کشاورزی بزرگ شده است به جای هر شغلی و به جای هر خدمتی کار و تلاش در زمینهای پدری را برگزیده و بیل به دست گرفتن و همنشینی با خاک و آب و آفتاب را به هر چیزی در دنیا ترجیح میدهد.
                راسته مسگرها در رسالت یا همان «جاده سیمان»، چندسالی است که دوباره رونقی گرفته و شلوغ شده است.
                تا چند سال قبل، استفاده از مس خیلی کم شده بود. تنها چیزی که مسگرها میساختند، دیگهای شله بود. بعد دیگهای گلابگیری هم اضافه شد.
                محمدحسین زارعزاده از زمان کوچههای خاکی و خالی سیسآباد تا خیابانهایی که امروز آسفالت به تن کردهاند، خاطره دارد.
                





