بیشتر اهالی رسالت۹۷ هنوز این معبر را به نام «کوچه منبع آب» میشناسند. در گذشته نه خیلی دور، دو منبع، آب شرب این محدوده را تأمین میکرد.
در لغتنامه دهخدا «سیس» بهمعنای اسب جلد و تندوتیز معنا شده است و شاید بتوان با این معنا پیشینه نام این مزرعه تاریخی را به وجود اسبهای تندوتیزش نسبت داد. اما اگر از اهالی محله سیسآباد درباره وجه تسمیه محل زندگیشان بپرسید، بیشترشان به ماجرای باسوادبودن سی نفر از اهالی محلهشان در روزگار گذشته اشاره میکنند که مردم آن را به نام «سیسواد» میشناختند.
در سیسآباد که مردم آن را به نام «سیسواد» میشناختند، سه مکتبخانه وجود داشت که به کودکان آموزش میداد.
گروهی از دانشجویان دانشگاه فردوسی و امام رضا (ع) درقالب طرحی جهادی برای بچههای حاشیۀ شهر در محلۀ سیسآباد کلاسهای اوقات فراغت برگزار کردند.
جوانان گروههای جهادی خوزستان از آن گوشۀ کشور به مشهد آمدهاند تا هم زیارت کنند و هم کار جهادی برای رفع محرومیت از چهرۀ محلههایی چون سیسآباد.
سبدهای ارغوانی در شهر هم کارایی خاص خودش را داشت و بیشتر وسیلهای کمک دست آشپزها بود.
راسته مسگرها در رسالت یا همان «جاده سیمان»، چندسالی است که دوباره رونقی گرفته و شلوغ شده است.
تا چند سال قبل، استفاده از مس خیلی کم شده بود. تنها چیزی که مسگرها میساختند، دیگهای شله بود. بعد دیگهای گلابگیری هم اضافه شد.