خاطرات شبیه‌خوانی هیچ‌گاه برای بی‌بی‌عفت کم‌رنگ نشده و به‌خوبی آن روز‌ها را به یاد می‌آورد؛ اینکه چطور بزرگ‌تر‌ها با اسب وارد میدان می‌شده‌اند و اتفاقات کربلا را در لباس رزم برای دیگران با صدایی رسا و بلند می‌خوانده‌اند.
حسینیه کرمانی‌ها که دو قرن پیش توسط پناهندگان به امام‌رضا (ع) شکل گرفت هنوز برای سوگواری امام‌حسین (ع) خیمه کشی می‌کند.
از یک گروه بیست‌نفره، تنها سه نفر برای رفتن به کربلا، با هم همراه و یکدل و یک‌کلام می‌شوند: مرتضی، حسین و مهدی.
اصغر تحقیقی بانی اصلی موکب امام رضا(ع) در بزرگراه آزادی است. او تعداد زیادی خادم عاشق را گردهم آورده است تا برای زائران سنگ‌تمام بگذارند.
اولین مراسمی که به‌طور رسمی و دستوری ممنوع می‌شود، رسم تعزیه و شبیه‌خوانی، قمه‌زنی و زنجیرزنی [ازجمله زنجیر‌های تیغ‌دار]است.
حرفه مداحی در خانواده طاهریان از جد خانواده، کربلایی‌ابراهیم، و پسرش حاج‌محمد علی، به حاج‌عباس و امیرحسن و علی طاهریان، رسیده است.
«محمدامین دیانی» می‌گوید: گاهی سکینه (س) می‌شدم و گاهی شمر. چنان در نقشی که ایفا می‌کردم، غرق بودم که متوجه نبودم اطرافیانم مرا زیرنظر دارند.