«معصومه پیشخدمت» سال۶۹ با عنوان تنها مربی خانم مشهد در آموزشگاه‌های مختلف رانندگی، آموزش می‌دهد تا اینکه در سال۷۰ گواهینامه پایه یک را هم اخذ می‌کند.او اولین راننده زن اتوبوس در شهر مشهد است.
اردیبهشت امسال اتفاقی برای علی رحمت‌نیا افتاد که هر وقت به آن فکر می‌کند از به‌خاطر‌آوردنش هم ناراحت و هم خوشحال می‌شود.
از آخر خیابان خورشید تا نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس (هاشمیه ۹۱) حدود هزارو ۲۰۰متر فاصله است و اهالی باید در سرما و گرما این مسیر شیب‌دار را طی کنند. با بازگشایی مدارس، مشکلات رفت‌و‌آمد دوچندان می‌شود و حالا قرار است هر‌یک ساعت، یک مینی‌بوس به آنجا سرویس‌دهی کند.
غلامرضا تازیکی که روز‌های هفتاد‌وچهار‌سالگی‌اش را سپری می‌کند، یکی از اهالی ادیب محله شیرودی است. او می‌گوید: از همان ابتدا عاشق اشعار کلاسیک بودم. همچنین بیشتر به سرودن اشعار اجتماعی علاقه‌مندم.
از مهر سال گذشته، اتوبوس‌های خط ۱۲ در مسیر وکیل‌آباد به حرم، از بولوار فارغ‌التحصیلان عبور نمی‌کنند و این موضوع به یکی از دغدغه‌های اساسی و مطالبات پررنگ کسبه و ساکنان محله تبدیل شده است.
آقا‌علی‌اکبر می‌گوید: اصلا کسی از زیر کار بلیت‌خریدن در نمی‌رفت. در شهرک رضوی بلیت می‌فروختم و زمانی‌که برای نماز می‌رفتم، مردم بلیت را از پشت نرده دکه برمی‌داشتند و پولش را می‌گذاشتند.
طرح پرداخت الکترونیک هزینه اتوبوس شهری از ۲۴ اسفند۱۳۸۹ به‌صورت آزمایشی در خط۱۴ ناوگان اتوبوسرانی مشهد شروع شد و خداحافظی با بلیت‌های کاغذی اتوبوس هم از همین تاریخ کلید خورد.