فاطمه غلامزاده در هنر شمعسازی از بهترینهای کشور است 
دارنده نخستین مدال تالوی کشور ساکن محله امامیه است 
مینی‌بوس‌های ون به خیابان خورشید می‌رسد
از آخر خیابان خورشید تا نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس (هاشمیه ۹۱) حدود هزارو ۲۰۰متر فاصله است و اهالی باید در سرما و گرما این مسیر شیب‌دار را طی کنند. با بازگشایی مدارس، مشکلات رفتوآمد دوچندان می‌شود و حالا قرار است هر‌یک ساعت، یک مینی‌بوس به آنجا سرویس‌دهی کند.
پلاستیک‌های میوه را در دستش گرفته است و نفس‌نفس‌زنان و درحالیکه از سر و رویش عرق می‌ریزد، مسیر دور و طولانی پیش رویش را نگاه می‌کند. هی خسته می‌شود و پلاستیک‌ها را روی زمین می‌گذارد و باز به مسیر پیش رویش نگاه می‌کند. انگار طولانی‌تر از همیشه شده است.
هرچه می‌رود، تمامی ندارد و نمی‌رسد. تنها او این‌طور نیست. تقریبا همه ساکنان بدون وسیله خیابان خورشید، هر وقت بخواهند رفتوآمد کنند از نفس می‌افتند. جوان و پیر ندارد. زن، مرد، بچه، بزرگ؛ برای همه همین‌طور است!
از آخر خیابان خورشید تا نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس (هاشمیه ۹۱) حدود هزارو ۲۰۰متر فاصله است و اهالی باید در سرما و گرما این مسیر شیب‌دار را طی کنند. هر‌سال با بازگشایی مدارس، مشکلات رفتوآمدی ساکنان دوچندان می‌شود؛ زیرا سرویس‌های مدارس هم به آنجا نمی‌آیند و والدین باید خودشان تک‌تک فرزندانشان را به ایستگاه اتوبوس برسانند و هرروز حداقل چهاربار این مسیر را پیاده طی کنند.
این رفت‌وآمد‌ها آن‌قدر سخت و طاقت‌فرساست که در پس هر آه و ناله، یک حرف را مدام تکرار می‌کنند: مسئولان خودشان یک بار این مسیر را بیایند ببینند ما چه می‌کشیم!
مسیر آسفالت شد، اما اتوبوس نیامد
خیابان خورشید حدود چهارصد‌خانواده را در کوچه‌پس‌کوچه‌های خود جای داده و از سال۱۳۸۴ به‌عنوان محدوده شهری شناخته شده است. با‌وجوداین، تاکنون سهم کمی از امکانات شهری داشته است که یکی از مصادیقش، محروم‌بودن از وسایل حمل‌ونقل عمومی است.
هیچ اتوبوس یا مینی‌بوسی در این مسیر رفتوآمد نمی‌کند. بعد از مدت‌ها پیگیری اهالی و شورای اجتماعی محله چهارچشمه، سال ۱۴۰۲ طی جلسه‌ای در فرمانداری مصوب شد که بعد از آسفالت‌شدن مسیر دسترسی به خیابان خورشید، اتوبوسرانی به آنها خدمات دهد.
محبعلی اسدی، نایب‌رئیس شورای اجتماعی محله چهارچشمه، ادامه این روند را این‌طور تعریف می‌کند: بعد از این مصوبه، اهالی پیگیری‌های زیادی انجام دادند تا مسیر آسفالت شود. سرانجام سال گذشته، این موضوع محقق شد، اما همچنان ما از داشتن اتوبوس یا مینی‌بوس عمومی محروم هستیم.
او توضیح می‌دهد: در این مدت، چندین دفعه مسئولان شهرداری و اتوبوسرانی و اعضای شورای شهر از این محدوده بازدید کرده و قول پیگیری و مساعدت داده‌اند، اما تاکنون که وعده آنها محقق نشده است.
به گفته این عضو شورای اجتماعی محله، در زمان آسفالت‌کردن، دو مسیر مجزا برای رفت و برگشت اتوبوس در نظر گرفته شد تا بتواند به‌راحتی دور بزند و عرض بولوار کم نباشد. همچنین بعد از اتمام مراحل ساخت مسیر، یک اتوبوس را آوردند و طبق نظر کارشناسان اتوبوسرانی و پلیس راهور، اشکالات را برطرف کردند، اما با همه این تمهیدات و پیگیری‌های مداوم، هنوز اتوبوس یا مینی‌بوس به ما داده نشده است.
تریلی می‌تواند بیاید؛ اتوبوس نه!
حمید سحرخیز، رئیس شورای اجتماعی محله چهارچشمه، ادامه می‌دهد: قرار نیست اتوبوسی اضافه شود؛ تنها درخواست ما این است که یکی از اتوبوس‌ها یا مینی‌بوس‌های بولوار هاشمیه، ادامه مسیر دهد و از آخر هاشمیه وارد نماز یک شود تا ساکنان خورشید، مسافت کمتری برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس طی کنند.
او با اشاره‌به اینکه ایستگاه اتوبوس می‌تواند نبش محدوده صمانی۲ و صمانی۶ جانمایی شود، می‌گوید: نمی‌دانیم دلیل این همه تعلل در تحقق این وعده چیست. بار‌ها شنیده‌ایم که می‌گویند، چون این مسیر شیب دارد، مناسب اتوبوس نیست، درحالیکه شیب اینجا بیشتر از کوهسر نیست. همچنین ارتفاعی که خیابان اینجا دارد، در بسیاری از خیابان‌ها و محله‌های دیگر هم هست و همه آنها از خدمات اتوبوسرانی استفاده می‌کنند.
با همه این تمهیدات و پیگیری‌های مداوم، هنوز اتوبوس یا مینی‌بوس به ما داده نشده است
مشغول همین صحبت‌ها هستیم که یک تریلی از خیابان بالا می‌رود. سحرخیز آن را نشان می‌دهد و با تأکید می‌گوید: ببینید اینجا مدام ماشین‌های سنگین و تریلی رفتوآمد دارند؛ چطور اینها می‌توانند بیایند، اما اتوبوس یا مینی‌بوس نمی‌تواند بیاید.
به گفته سحرخیز ساکنان خیابان خورشید سیصد‌فرزند محصل دارند و با آغاز سال تحصیلی، مشکلات رفتوآمدی آنها چند‌برابر شده است.
اگر ایستگاه باشد، راهمان نصف می‌شود
زهرا باقری که مادر دو دانش‌آموز است و دل پردردی از این سختی‌ها دارد، می‌گوید: سرویس‌های مدرسه به خیابان خورشید نمی‌آیند. دوازده‌سال پیش که پسر اولم دبستانی بود، من در دوران حاملگی، هرروز چهار بار مسیر خیابان خورشید تا آخر هاشمیه را می‌رفتم و برمی‌گشتم تا پسرم را به ایستگاه اتوبوس برسانم. بعد هم که فرزندم به دنیا آمد، در سرما و گرما، زیر آفتاب یا در برف و باران و گل‌و‌لای، با بچه در بغل، این مسیر را می‌رفتم و برمی‌گشتم. خدا را خوش نمی‌آید که به ما اتوبوس نمی‌دهند. یک بار خودشان بیایند و این مسیر را بروند و ببینند که چقدر سخت است. اگر پلاستیک میوه و سبزی و... هم دستمان باشد، نفس برایمان نمی‌ماند.
او ادامه می‌دهد: حالا که پسرم بزرگ‌تر شده است، خودش تنها می‌رود، اما دخترم را هرروز باید به مدرسه ببرم و باز بروم دنبالش و برگردانم به خانه. هر‌بار هم رفت‌وآمدم حدود دو‌ساعت طول می‌کشد. البته فقط من این‌طور نیستم. بیشتر مادر‌ها دارند چنین سختی‌ای را تحمل می‌کنند. حتی آن بندگان خدایی که بچه‌هایشان در دو مدرسه جدا هستند، خیلی بیشتر اذیت می‌شوند. شما باشید خسته نمی‌شوید؟ نمی‌دانید ما در این رفت‌وآمد‌ها چه عذابی می‌کشیم. تابستان از طی مسیر در گرما بی‌طاقت می‌شویم و زمستان از برف و سرما. به خدا انصاف نیست!
تاکسی‌های اینترنتی هم معمولا داخل خورشید نمی‌آیند. اگر هم بیایند، هزینه اضافه می‌گیرند. مردم ندارند این هزینه‌ها را بدهند
زهرا‌خانم یاد همسایه‌های سالمندشان می‌کند و می‌گوید: ما که جوان هستیم در این مسیر از نفس می‌افتیم؛ حالا ببینید سالمندان عصا‌به‌دست چقدر اذیت می‌شوند. بنده خدا همسایه ما خیلی وقت‌ها قید دکتررفتن را می‌زند. حق دارد؛ نمی‌تواند این همه راه را برود. تاکسی‌های اینترنتی هم معمولا داخل خورشید نمی‌آیند. اگر هم بیایند، هزینه اضافه می‌گیرند. مردم ندارند این هزینه‌ها را بدهند.
او تأکید می‌کند: اگر ابتدای بولوار خورشید، یک ایستگاه اتوبوس برایمان بگذارند، راهمان نصف می‌شود.
سهم ما یک ایستگاه اتوبوس نیست؟
حجت‌الاسلام سیدجواد حسـینی که چهارده‌سال است در این خیابان سکونت دارد، می‌گوید: ما به‌خاطر دور‌بودن از اتوبوس، برای ابتدایی‌ترین کار‌های زندگی مدت‌ها در مسیر هستیم. به‌عنوان مثال من هر‌بار می‌روم نان بگیرم، یک‌ساعت‌ونیم در مسیر هستم. درحالیکه اگر در ابتدای خورشید، یک ایستگاه اتوبوس داشته باشیم، می‌توانیم با اتوبوس، خودمان را به نانوایی‌های بولوار نماز یا هاشمیه برسانیم.
او که روحانی و مدرس در شهر تربت جام است و سه‌چهار روز هفته را مشهد نیست، ادامه می‌دهد: یکی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های من این است که در نبودم، زن و بچه‌ام چطور خودشان را به نانوایی یا مدرسه برسانند؛ به‌ویژه وقتی مدرسه فرزندانم شیفت عصر است، تا برسند خانه، شب شده و این مسیر به شدت ناامن است.
جواد‌آقا با ناراحتی ابراز می‌کند: یعنی از بیست‌سال پیش تاکنون، سهم ما از امکانات شهری به اندازه یک ایستگاه اتوبوس نبوده است؟ بعد هم با تأکید می‌گوید: خانم خبرنگار با تیتر درشت بنویس که مسئولان به وعده‌شان درباره اتوبوس خیابان خورشید عمل نکرده‌اند. تا وقتی مسیر خاکی بود، چشم کشیدیم که آسفالت شود؛ حالا که آسفالت شده باز هم اتوبوس یا مینی‌بوس نمی‌دهند.
مشکلی به نام شیب تند خیابان
این درخواست شهروندان خیابان خورشید را با مسئولان اتوبوسرانی درمیان گذاشتیم. بعد از چندین هفته که پاسخ را منوط به برگزاری جلسه و بازدید کردند، در‌نهایت اعلام کردند که فعلا جانمایی ایستگاه اتوبوس در ابتدای خیابان خورشید ممکن نیست.
ما که جوان هستیم در این مسیر از نفس می‌افتیم؛ حالا ببینید سالمندان عصا‌به‌دست چقدر اذیت می‌شوند
در ادامه، سراغ محسن بخشی، معاون هماهنگی امور عمرانی فرمانداری مشهد، رفتیم. او پس‌از پیگیری این موضوع به ما اعلام کرد که پلیس راهور مجوز این موضوع را نداده است.
به‌دنبال این گفته، با سرهنگ هادی امیدوار، رئیس پلیس راهور خراسان رضوی تماس گرفتیم. وی اظهارنظر قطعی را منوط به بازدید از این فضا اعلام کرد.
وی ادامه داد: مسئولان اتوبوسرانی یک نامه کتبی بزنند تا بعد‌از بازدید، جواب قطعی را اعلام کنیم.
امیدوار براساس مشاهدات قبلی اعلام کرد: شیب ورودی خیابان خورشید تند است و اگر قرار باشد اتوبوس آنجا برود، باید دارای معاینه فنی و استاندارد باشد تا در سربالایی و سرپایینی با مشکلاتی مانند ترمز‌بریدن مواجه نشود.
به گفته سرهنگ امیدوار برای مینی‌بوس یا ون مشکلی نیست و اتوبوسرانی می‌تواند برای جابه‌جایی مسافران ابتدای خیابان خورشید از این وسایل استفاده کند.
هرساعت یک مینی‌بوس
ازآنجاکه اعضای شورای شهر در بازدید‌های خود از خیابان خورشید، قول مساعدت و رفع این مشکل را داده بودند، در ادامه پیگیری‌ها سراغ رئیس کمیسیون عمران، حمل‌ونقل و ترافیک شورای اسلامی شهر مشهد رفتیم. مجید نژادحسین قول پیگیری موضوع را داد و بعد از آن، ایمان فرهمندی، نایب‌رئیس کمیسیون از خیابان خورشید بازدید کرد.
فرهمندی پس‌از این بازدید و هماهنگی با مسئولان اتوبوسرانی به شهرآرامحله گفت: شهروندان این منطقه نیاز به سرویس‌دهی و حمل‌ونقل عمومی دارند و با‌توجه‌به بهسازی‌هایی که برای آسفالت آنها انجام شده است، می‌توان این امکان را برایشان فراهم کرد.
او ادامه می‌دهد: قرار است از ظرفیت فعلی مینی‌بوس‌های بولوار نماز استفاده شود و هر‌یک ساعت، یک مینی‌بوس به آنجا سرویس‌دهی کند.
فرهمندی بیان می‌کند: درخواست شهروندان این بود که مینی‌بوس از حاشیه بولوار نماز به داخل آن بیاید که این خواسته محقق شده و به‌زودی اجرایی می‌شود.
به گفته نایب‌رئیس کمیسیون عمران، حمل‌ونقل و ترافیک شورای اسلامی، ابتدا این مینی‌بوس به‌صورت آزمایشی، کار خود را شروع می‌کند و اگر تعداد مسافران کافی باشد، فعالیتش ادامه‌دار می‌شود.
شهرآرا پیگیر این درخواست مردمی هست و خبر‌ها و اقدامات بعدی را دراین‌زمینه اطلاع‌رسانی می‌کند.
* این گزارش چهارشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۳۶ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
