سیدحسن بامشکی می‌گوید: الگوی برادرم در ورزش و زندگی مرحوم غلامرضا تختی بود و مرام مردانگی و پهلوانی را از او آموخت. او از نظر اخلاقی و مرام پهلوانی زبانزد بود. جلو بزرگ و کوچک بلند می‌شد و به همه احترام می‌گذاشت.
محله سجاد که امروز از محله‌های مدرن مشهد است، در گذشته بخشی از زمین‌های مزرعه «زرگران» بوده است. باغ‌های خوش‌آب‌وهوای این محله، محلی برای فرار مردم مشهد از گرمای تابستان بوده است. ولیان، استاندار وقت خراسان، حدود سال ۱۳۵۴ زمین‌های این محله را به مهندسان، معلمان و استادان دانشگاه واگذار کرد و حق فروش زمین را از آن‌ها گرفت تا محله مختص همان اقشار بماند.
محمد‌امین اسعدی می‌گوید: پدرم فرمانده پایگاه بسیج مسجد امام‌سجاد (ع) بود و من هم از چهارسال پیش فعالیت‌هایم را اینجا شروع کردم. ارتباط و گفت‌و‌گو با هم‌نسلان و بزرگ‌تر‌ها روابط اجتماعی‌ام را تقویت می‌کند.
هدیه جهان‌بخش، هنرمندی که عشقش به ایران را با آبرنگ به تصویر کشیده، دختری ایرانی‌الاصل است که نیمی از زندگی خود را در آلمان سپری کرده، اما عشق به وطن دوباره به ایران بازگشته است.
نیناعادلی قهرمان کشوری اسکیت می‌گوید: اوایل کفش اسکیت نداشتم و از دختر همسایه‌مان قرض می‌گرفتم. آهسته‌آهسته آن‌قدر به این رشته علاقه پیدا کردم که دیگر نتوانستم آن را فقط به صورت یک تفریح دنبال کنم.
مجلس، مجلسِ خاطره گویی از آدم‌هایی بود که دو دهه پیش، رفتن را به ماندن ترجیح داده بودند و همین بهانه ماندگاری اسم و رسمشان شده بود.
علی ظریفیان بنیانگذار دومین مدرسه ملی مشهد است. مدرسه‌ای با نام «روش نو» که در مدت زمان کوتاه حضورش، یعنی از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۱، الگوی بسیاری از مدارس در مشهد بود.
موسی شاکری‌نژاد، نوجوان چهارده‌ساله محله سجاد ، حالا در لیگ دسته یک نوجوانان بازی می‌کند و برای مسابقات استانی آماده می‌شود. او از نوجوانان فعال فرهنگی مسجد امام‌سجاد (ع) هم هست.