مسابقه

مبتکر «سبد هوشمند»
یاسمین غیور موحد، نوجوان موفق ساکن محله عبدالمطلب از همان سنین کودکی و دوران دبستان در مسابقات علمی و فرهنگی مدرسه حضور فعالی داشته و اولین اختراعش در سال سوم دبستان بوده است؛ اختراعی که تا مرحله استانی نیز پیش می‌رود. او علاوه‌بر تحقیقات علمی در زمینه فعالیت‌های مذهبی و ورزشی نیز عملکرد موفقی داشته است.
برای گرفتن حقم می‌جنگم
بهروز بربر مقدم جوان محله مهرآباد توانسته با تلاش و پشتکار در رشته ورزشی بوچیا قهرمانی کشور را به دست آورد و اکنون خودش را برای مسابقات پاراآسیایی آماده می‌کند. او با توصیه مددکار بهزیستی از سال 93 بوچیا را شروع می‌کند و بعد از 5ماه تمرین حرفه‌ای قهرمان کشور می‌شود. بهروز در سال 95 و 96 تمرینات خود را رها نمی‌کند و با تلاش بیشتر مقام قهرمانی‌اش را حفظ می‌کند. از سال 97 وارد تیم ملی می‌شود و اکنون برای بازی‌های 2021 تایلند تمرین می‌کند. بهروز در رنکینگ جهانی رتبه 98 و در آسیا رتبه 14 و در کشورمان رتبه اول را دارد.
دنیای شیرین «یاسمین»
سال اول دبستان انعطاف بدنی یاسمین مورد توجه دبیر ورزش قرار می‌گیرد و او از طرف مدرسه امام علی(ع) به کلاس ژیمناستیک در همین محله ساختمان فرستاده می‌شود توی یک سال در مسابقات مختلف چند مدال کسب می‌کند اما پس از مدتی مربی متوجه می‌شود که یاسمین در رشته‌های رزمی هم استعداد دارد و برای استعدادیابی به باشگاه رزمی در همین منطقه معرفی می‌شود. ته همه این پشت‌کار، تلاش و تمرین‌ها می‌شود مدال‌های طلا و برنز و نقره که یاسمین توی مسابقات مختلف در ناحیه و استان و کشور کسب کرده است.
ووشوکار از حریف شکست نمی‌خورد، به خودش می‌بازد
سال‌های زندگانی استاد سیدعلی معراجی از شش‌سالگی به این سو همواره با ورزش رزمی همراه بوده است. او سال‌ها در قامت ورزشکار مبارزه می‌کرده و بعد از اتفاق ناگواری که هنوز آثار آن بر پیکر او هویداست، ترجیح داده وارد صنف مربیان شود. حالا با همکاری نهادهای مختلف منطقه تمام تلاش خود را برای ارتقای ورزش و اخلاق نوجوانان صرف می‌کند. او هم‌اکنون استاد ووشو با کمربند مشکی دان5 است و البته ریاست شورای اجتماعی محله خواجه ربیع را هم برعهده دارد.
جای خالی زینب صابری مربی و بازیکن پرافتخار راگبی کشور در تیم استان!
در این سال‌ها خیلی وقت‌ها بود که به عنوان مربی دو تیم در لیگ‌های راگبی کشور داشتم و خودم هم‌زمان مربی و بازیکن بودم. قهرمانی‌های زیادی دارم؛ اما به نظر می‌رسد کسی این زحمات را نمی‌بیند. وقتی از تیم کناره گرفتم کسی هیچ توضیحی نخواست که چرا مربی تیم اخراج شده است. زمانی که به عنوان مربی برتر انتخاب شدم حتی یک تبریک یا تشکر ساده نکردند.
چرخ ماشین، تاتامی کاراته‌کاران شد
از هیچ‌جایی حمایت مالی نمی‌شویم و پشتیبان نداریم، بنابراین تامین هزینه‌های آن سخت است و هزینه‌های باشگاه و تیم‌داری از جیب خودم تأمین می‌شود. شرایط طوری پیش رفته است که ما مجبور شدیم برای تأمین هزینه‌ها خودرو و لپ تاپ شخصی‌ام را بفروشم و پول حاصل از آن را برای شرکت و تیم صرف کنم. هیچ‌وقت از این کارم پشیمان نشده و نخواهم شد؛ زیرا تلاش دارم این باشگاه و شرکت را همیشه سرپا نگه دارم.
بنای خانواده «بنا» قهرمانی است
عضو تیم دوچرخه‌سواری ایران در المپیک بارسلونا، بعد از کسب مقام دهمی در اولین مسابقه حرفه‌ای دوچرخه‌سواری، انگیزه لازم برای گرایش به این رشته ورزشی مفرح را پیدا می‌کند و در یکی از تمرینات دوچرخه‌سواری با حاج‌احمد ناصری، که به پدر دوچرخه‌سواری مشهد شهره است، برخورد می‌کند. این آشنایی سرآغازی برای حضور و درخشش محمدرضا بنا در رشته دوچرخه‌سواری می‌شود و از اینجا به بعد است که به‌عنوان یک رکاب‌زن جدید به عضویت تیم هیئت دوچرخه‌سواری خراسان درمی‌آید.