چهارده سال پیش بود که کودکان هشت تا ده‌ساله محله حاجی‌آباد تصمیم گرفتند در‌کنار عزاداری همراه با بزرگ‌تر‌ها، هیئت ی را نیز مختص همسالان خود تشکیل دهند که اساس آن با پول توجیبی بچه‌های محله بود.
هیئت متحده ابوالفضلی هیئت ی است که نسل قدیم و جدید در کنار هم و دوشادوش هم برای برپایی هرچه باشکوه‌تر مراسم در آن تلاش می‌کنند.
بیشتر از شلۀ نذری خانوادۀ ناصریان، تنور نان‌پزی‌شان معروف است که زن‌های محله برای چسباندن یک‌نان به دیوارۀ آن صف می‌کشند.
نوجوانان قرارگاه «میثاق با شهدا» معدل فعالیت‌های فرهنگی را در چند محله بالا برده‌اند.
۵۷ سال است که حسین‌آقا پای سماور بزرگش چهارزانو نشسته است و برای میهمان‌ها در استکان‌های کمرباریک چای خوش‌رنگ می‌ریزد.
محراب ماکوئیان که بیش از هزار نوحه سروده می‌گوید: تا نسوزی نمی‌توانی بسوزانی. من هم موقع نوشتن نوحه‌هایم خیلی دلم برای امام‌حسین (ع) و علی‌اصغرش می‌سوزد.
برات ایمانی خانه شهدا را می‌شناسد و برنامه‌ریزی شام غریبان از سی‌سال قبل با او بوده است. به خانه هر شهیدی که نزدیک می‌شویم، پدر و مادر، همسر، دختر و پسر شهید را خطاب قرار می‌دهد.