کوچه « حمام باغ» هنوز نظم معماری خود را (چه در مسیر اصلی و چه در فرعی‌های متعددش) حفظ کرده است و به همین دلیل، هندسی‌ساز‌ترین کوچه بافت قدیم مشهد محسوب می‌شود.
کوچه توحید ۴ یا شهید مسعود شریف‌روحانی، به دلیل وجود حمام پاچنار یکی از کوچه‌های معروف بالاخیابان بوده است.
حسن دهشیری صاحب گرمابه‌‌های قدیمی «کارون» و «الماس» می‌گوید: آب مصرفی گرمابه الماس از قناب رکن‌آباد بود و به دلیل گوارایی و کیفیت خوبش طرفداران بسیاری داشت.
گرمابه «نوبهار» در سمت چپ ورودی کوچه کوهسنگی۳ از سمت میدان شریعتی قرار دارد. این حمام قدمتی هفتاد‌ساله دارد و هنوز فعال است.
پس از کیسه‌کشی، آب‌های جوش بر سر و بدن فرد ریخته می‌شد تا بدنش برق بیفتد و دست‌کم در پانزده روز عید تمیز باقی بماند.
دویست سال قبل، وقتی علی خیاط بخشی از زمین‌های ته‌پل‌محله را خرید، هنوز کشاورزی بیخ گوش مردم این محدوده جریان داشت. او همان زمان زمین‌هایش را در رضوان13 به باغچه تبدیل کرد و مردم آن را به «حیطه علی‌خیاط» می‌شناختند. قبل از فوتش هم وقفشان کرد با شرط اینکه تا سی‌سال به‌ازای متری یک‌قران به مردم اجاره داده شود و پولش در تابستان برای خرید یخ سقاخانه اسماعیل‌طلا صرف شود. بعد از آن هم با ساخت خانه، دست نیازمندان گرفته شود. با همین نیت خانه‌های زیادی ساخته می‌شود. که در طرح نوسازی، بخشی خراب شده است.
کوچه سلسبیل یکی از کوچه‌های قدیمی شهرمان در محدوده خیابان شهید چمران است که در نقشه مشهد از سال1325 تا 1345 خورشیدی نام مهدی‌آباد برای آن ثبت شده است، اما آن‌طور که محلی‌ها می‌گویند، حدود پنجاه‌سال است که نام سلسبیل را روی خود دارد. اما اینکه چرا اسم این کوچه سلسبیل شده و از چه زمان به این اسم خوانده می‌شود دقیق مشخص نیست.