کوچه آیت‌الله شیرازی ۹ که قدیمی‌ها آن را با نام «آب‌میرزا» می‌شناسند به‌دلیل سکونت افرادی برجسته در طول زمان، دارای اهمیتی ویژه در تاریخ شهر و حتی کشور است.
در چمن۹۳ درمقابل هر خانه، نهال‌های کم‌جان یا درختان تنومند و شاخه‌های آویزان گذری سر‌سبز و خرم با عطری دل‌انگیز به وجود آورده است.
حسینیه سراب که متعلق به سنه ۱۳۰۰ است، در دل کوچه سعدی ۱۸ قرار دارد و هر شب جمعه هیئتی‌ها را دور هم جمع می‌کند تا سینه‌زنی و گفتن از حسین (ع) در هیاهوی زندگی روزمره رنگ نبازد.
شاید بهترین معرفی برای این مسجد همانی باشد که آیت‌الله خامنه‌ای در خاطراتشان می‌گویند: اولین بار امام جماعت مسجدی بودم به نام امام حسن مجتبی (ع). نزدیک منزلمان بود و در خیابان نسبتا خلوت
در کوچه باریک و کم‌عرض آیت‌الله بهجت ۲ هنوز هم صحبت از مرام و معرفت و خیرخواهی خاندان سالاری است که جزو اولین پزشکان مشهد بوده‌اند.
کوچه شهید مطهری‌شمالی۳۶ یا همان شهیدناصر فاتق تا قبل‌از انقلاب به «بیست‌متری کوی اصفهانی‌ها» معروف بود.
ورودی خیابان آیت‌الله بهجت ۲۱ هنوز ویترین شیشه‌ای از دهه شصت به یادبود شهدا را به یادگار دارد.