کوچه عبادی۷۱ که در قدیم خواجه‌ربیع۴۵ نام داشت، با مجموعه‌های فرهنگی و پژوهشی‌اش در این محدوده، متمایز از دیگر معابر است.
کفش ملی که ۵۷ سال پیش چکمه سربازان ارتش شوروی را تأمین می‌کرد، حالا فقط به خاطره‌ای در ذهن دوستدارانش تبدیل شده است و نه حتی کفش پایشان.
از بیست‌سال پیش تا حالا خیابان شفای ۵ را با بوستان «سعیدی» می‌شناسند. این بوستان در ابتدای معبر بین شفای ۵ و ۷ قرار دارد. قدمت خیابان شفای ۵ به بیش از پنجاه‌سال می‌رسد.
آنچه که بیش از هر چیز زندگی «پهلوان رستم» را خاص کرده، علاقه او به جمع آوری اشیای خاص است. «موزه آیین‌های پهلوانی شه لافتی» نتیجه این علاقه اوست که ۶۰ سال به طول انجامیده است.
خیابان اقدسیه ۱/ ۴۰ یکی از معابر فرعی محله نقویه است که خیابان اقدسیه را با پیچ‌وخم زیاد به خیابان سجادیه ۲۶ متصل می‌کند و البته این روز‌ها خبری از تابلو نام معبر در آن دیده نمی‌شود.
نوغان ۱۴ با نام کوچه پله معروف بود؛ کوچه‌ای که هفت پله خاکی داشت و با اجرای آسفالت، بیشتر حالت شیب‌دار پیدا کرد.
کوچه وکیل‌آباد ۶۲ را به نام «مسجدالاقصی» می‌شناسند. وجه تسمیه این معبر، مسجدی است به همین نام. سکونت در این محدوده از بولوار وکیل‌آباد به نیم‌قرن پیش برمی‌گردد.