میان خیابان آسفالت بزرگی قرار داشت که البته ماشین‌رو نبود و دو طرف خیابان به سه قسمت تقسیم شد که در یک ردیف گل‌های شصت‌برگ، در ردیفی دیگر درخت‌های بیدمجنون و در یک ردیف هم درخت‌های چنار کاشته شد. بین ردیف‌ها نیز فاصله داشت که محل عبور بود و می‌توانستیم در آن قدم بزنیم. زمین‌های کشاورزی نیز آن زمان هنوز به چشم می‌خورد. بیدهای مجنون که درختان زیبایی بود دو ساله به سایه افتاد و درختان چنار هم ما را در سایه خود شریک می‌کردند.ن زمان‌ها شهری‌ها هم به آنجا می‌آمدند، فرشی پهن می‌کردند، روی آن می‌نشستند، تفریح کرده و دور هم خوش می‌گذراندند.
سایت دانشنامه مشهد به معرفی آثار تاریخی، فرهنگ و هویت مشهد می پردازد. این سایت در سال ۱۳۹۲با هدف معرفی جاذبه‌های گردشگری، طبیعی و همچنین فرهنگ عامه؛ پتانسیل‌های اقتصادی و در نهایت به عنوان یک پایگاه علمی و بانک اطلاعات شهر مشهد و استان خراسان رضوی؛ به‌صورت مردم‌نهاد آغاز به کار کرده است. دانشنامه مشهد توانسته چندین مقام بیاورد.
قرار است ابتدا بلوکه تاریخی‌ای بازآفرینی شود که با متراژی نزدیک به 2هزار متر مربع، بعد از حرم مطهر بزرگ‌ترین بلوکه تاریخی شهر مشهد است.
حوزه مرمت حرم همزمان با کتابخانه پایه‌اش گذاشته شده است و تا کنون ادامه دارد. در اسناد دوره صفویه نیز که دخل و خرج کتابخانه را نوشته جایی به هزینه ملاصحاف‌باشی اشاره کرده که نشان می‌دهد از دوران صفویه کارمندانی این کار را انجام می‌داده‌اند.
شهروندان محله آزادشهر که قبل از انقلاب آریاشهر نام داشت، مسافران مینی‌بوس انقلاب شده بودند. آن زمان آزادشهر محله‌ای دورافتاده از شهر محسوب می‌شد که دسترسی ساکنانش به شهر به واسطه فاصله زیاد و کمبود وسایل نقلیه خیلی راحت نبود، یک مینی‌بوس بود که مسافران محله تا مرکز شهر را هر روز جابه‌جا می‌کرد، انقلابی‌ها در روزهای منتهی به انقلاب، مسافران این مینی‌بوس شده بودند، مقصدشان مرکز شهر و هدفشان رسیدن به تظاهرات بود.
از کوچه میرزاکوچک خان٣ تا حرم مطهر رضوی حدود ٣کیلومتر راه است و اگر کسی با چشم‌های خودش نبیند، باور نمی‌کند چنین جایی در قلب مشهد وجود داشته باشد؛ کوچه‌ای که در قرق انبارهای بزرگ ضایعات و لوازم خانگی است، زمین‌های افتاده و خانه‌هایی که با دیوار راه‌آهن محصور شده و گودال‌هایی که یادگار زندگی کارگران کوره آجرپزی است.این خیابان بین قدیمی‌های محله به حسین‌آباد کرمانی‌ها و قائنی‌ها معروف بوده که بعدها به‌واسطه وجود درمانگاه حضرت ابوالفضل و مسجدی به همین نام به کوی ابوالفضلی تغییر نام پیدا کرد. کوی ابوالفضلی یا همان میرزاکوچک خان٣ اکنون بخشی از محله سجادیه است.
خیابان سرخس یکی از خیابان‌های قدیمی و هویت ی مشهد است. این خیابان مرز منطقه5و6 قرار گرفته و از پنجراه پایین خیابان به صورت اُریب جدا می‌شود و خودش را تا چهارراه قهوه‌خانه عرب می‌رساند. پیرمردهای با تجربه‌ای در این خیابان به چشم می‌خورند که هر کدام در حُجره زهوار در رفته‌ای شغلی را سر پا نگه داشته‌اند و لقمه نان حلالی را در می‌آورند. اگر نام این خیابان به گوشتان خورده و اطلاعی از مشاغل این خیابان ندارید؛ این گزارش را از دست ندهید.