کوچه سرشور ۲۴ در طول تاریخ با اسامی مختلفی شناخته شده است، اما بین مردم هنوز به چهنو معروف است. برخی روایات، دلیل این نام را منبع آب آن دوران، یعنی حوض آبی میدانند که در میانههای کوچه قرار داشت.
حامد طاهریفر میگوید: بافت محله کوشش تا دهه ۸۰ سنتی بود. خانهها یک و نهایتا دوطبقه بودند. از آن دهه به بعد، پدرم خانه پدریاش را تبدیل به آپارتمان کرد و دیگر از آن خانه قدیمی خبری نیست.
قرار داشتن مسجدی کوچک که روی نخستین حوضانبار در این کوچه ساخته شده بود، سبب شد در سالهای بعد، ابتدا کوچه به عنوان کوچه «مسجد روحوضی» شناخته شود، اما با تکمیل و گسترش مسجد، نام جدید به کوچه «مسجد دوازدهامامیها» تغییر کرد.
آقامصطفیخمینی۴ کوچهای که بیشتر ساکنانش از قدیمیهای محلهاند و یکدیگر را خوب میشناسند. فضای صمیمی و همدلانه آن باعث شده است گذر زمان نتواند پیوند بین همسایهها را کمرنگ کند.
«قلعه چهاربرجی روحآباد» در انتهای خیابان شهیدشفیعی فعلی را برای مقابله با ترکمنتازی اینجا ساخته بودند. درِ چوبی بزرگی داشت که پشتش، سنگ بزرگی قرار میدادند. حدود سال۱۳۵۲ خود روحآبادیها قلعه را خراب کردند.
علیرضا بسکابادی ۴۸سال پیش، وقتی کودک بود، همراه خانوادهاش از روستا به شهر آمد و در خیابان شهیدبسکابادی ساکن شد؛ همانجا ازدواج کرد، بچههایش را بزرگ کرد و هنوز هم در همین خیابان زندگی میکند.
خیابان مهندس ۱۴ یکی از معابر قدیمی محله ارشاد است که با نام پیام ۱۴ آن را میشناختند. اما از سال۱۴۰۰ که سازمان نظام مهندسی درخواست داد خیابان پیام به نام خیابان مهندس تغییر کند، نام مهندس را به خود گرفت.