حاج‌محمد اعتمادی هفتاد سال از عمرش را همین‌جا گذرانده است و وجب‌به‌وجب کوچه را به‌نام آدم‌هایی که در آن زیسته‌اند، می‌شناسد، حتی حالا که چشم‌هایش کم‌سو شده است و به‌سختی می‌تواند جایی را ببیند.
فرهنگ ۳۰ معبری فرعی در محله دانشجوست که از بولوار فرهنگ تا حاشیه وکیل‌آباد کشیده شده است و به نام «پرورش» شناخته می‌شود. بخش عمده اراضی این معبر متعلق به فرهنگیان است.
استادیوسفی ۱۲ معبری در محله شاهد است که از سمت دیگر به خیابان شاهد ۶۱ می‌رسد. این محدوده تا سال ۱۳۶۰ جزو محدوده شهری نبوده است و پس از آن کم‌کم وارد بافت شهر شد.
نگهبانان حصار و باروی شهر نخستین ساکنان کوچه «توحید۲۶» بودند.
امروزه نام دستجرد برای مشهدی‌ها شناخته‌شده نیست و حتی بسیاری از آنها نمی‌دانند که روی اراضی این مزرعه یا روستای قدیمی سکونت دارند. یاقوت حموی در کتاب «معجم‌البلدان» نوشته: «دهکده‌ای در نوغان توس است و آن را دستجرد می‌گویند.»
محمدحسین خوشنویس هرموقع از معابر محله جنت عبور می‌کند، باورش نمی‌شود که در مدت کمتر از چهل‌سال، خیابان‌های محله‌شان این‌قدر تغییر کرده باشد. او همه دوران کودکی و نوجوانی، مکبر مسجد امام‌حسین (ع) بوده است.
محمد فلاحی از نوجوانی تا همین چند‌سال پیش بنّا بود و دیوار‌های خیلی از خانه‌های محله رضائیه با دستان او رج‌چینی شده‌است. او در هفتاد‌سالگی خاطرات محله را به‌خوبی به یاد دارد.