
کوچه سرشور ۲۴ در محله سرشور در طول تاریخ با اسامی مختلفی شناخته شده است، اما بین مردم هنوز به چهنو (ترکیب چاه و نو) معروف است. برخی روایات، دلیل این نام را منبع آب آن دوران، یعنی حوض آبی میدانند که در میانههای کوچه قرار داشت. قدمت این کوچه به قبل از دوره قاجار برمیگردد.
کوچه «بالای قبرستان عیدگاه»، «تکیه میرزاحسن» و همچنین کوچه «تکیه علیاکبریها»، دیگر نامهای این کوچه بهترتیب در سالهای ابتدایی حکومت پهلوی دوم بوده است.
این کوچه از سمت خیابان امامرضا (ع) «امامرضای ۵» و از سمت کوچه سرشور، «سرشور۲۴» نامگذاری شده است.
مسجد حضرت صاحبالامر (عج) یا «سهدر» ۱۲۹ سال قدمت دارد. این مسجد یکی از بناهای قدیمی محله سرشور است که این روزها با مشکلاتی، چون قطعی آب سرویسهای بهداشتی بهدلیل هزینه زیاد آب مواجه است.
حسینیه شاهزاده علیاکبر را حاجحبیب برادران، با معماری استاد اکبر توابی در سال۱۳۳۸ احداث کرد. مؤسسه خیریه طریقالجنه از سال ۱۳۷۵ در این بنا فعال است.
رنگآمیزی دیوارهای کوچه از نوع سطح سه است و در راستای زیباسازی محیط طی چهارروز آخر سال گذشته با پیگیری شورای اجتماعی محله سرشور انجام گرفت. در این طرح ۲۰ هزارمترمربع از دیوارهای محله سرشور رنگآمیزی شد.
به گفته ساکنان کوچه، صاحب بنای قدیمی این معبر، حدود پانزدهسال پیش در تنهایی از دنیا رفت و تا چند روز، کسی از مرگش باخبر نبود. او فرزندی نداشت و از آن موقع خانهاش متروکه شده است. معمولا خانههای قدیمی این کوچه مانند این خانه یا در مرحله انحصار وراثت قرار دارند یا بدون صاحب ماندهاند.
رضا بخشی هفتادوهشتساله، بیشاز پنجاهسال است که ساکن این کوچه است. او واقف حسینیه شاهزاده علیاکبری را به خوبی به خاطر دارد؛ «حبیب برادران یک راسته مغازه و خانه در سرشور داشت، اما ظاهرش خیلی ساده بود و لباسهای وصلهدار میپوشید.»
* این گزارش سهشنبه ۲۶ فروردینماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۶ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.