در مسجد جوادیه، کمک به خانواده‌های نیازمند و بی‌بضاعت جزو برنامه‌هایمان بود. خیران ما نمازگزاران مسجد بودند که با همکاری امام جماعت، شناسایی افراد نیازمند و تهیه بسته‌های معیشتی را به‌عهده داشتند.
نشستن شاه اسماعیل بر اریکه قدرت، یک نقطه عطف در تاریخ مشهد است و تبدیل آن به یک کلان‌شهر از همین مقطع زمانی شتاب گرفت.
کوچه وکیل‌آباد ۶۲ را به نام « مسجد الاقصی» می‌شناسند. وجه تسمیه این معبر، مسجد ی است به همین نام. سکونت در این محدوده از بولوار وکیل‌آباد به نیم‌قرن پیش برمی‌گردد.
دیوارهای برج که به‌مرور زمان خراب می‌شود، در برج را هم برمی‌دارند. پدر آقای فتحی که نجار است، از این در چوبی بزرگ، برای مسجد در می‌سازد.
اینجا محل نذر علم و دانش پزشکی است. هر سه‌شنبه گروه جهادی حضرت‌رقیه (س)، اعم از پزشک و ماما خود را به محله مهدی‌آباد می‌رسانند.
علی عسکری، متولی مسجد ، در سال ۸۲ با نصب یک چادر گروهی که از سپاه قرض کرده بود، این مسجد را در مجتمع پردیس وکیل‌آباد برپا کرد.
مؤسسه خیریه آفتاب، معجزه زندگی من و فرزندانم بود. اعضای واحد عمران این مؤسسه، زمینی را که ارثیه خانوادگی همسرم در یکی از روستا‌های دورافتاده مشهد بود، برایمان ساختند. برای حضورشان در زندگی‌ام خدا را شاکرم.