مسجد امام‌حسین (ع)؛ کانونی برای آموزش کودکان

نمای مسجد امام‌حسین (ع) در مجتمع پردیس از بولوار وکیل‌آباد به‌خوبی پیداست. غیر از ساکنان مجتمع، هم رهگذران برای نماز به این مسجد می‌روند و هم کارمندان سپاه امام‌رضا (ع) در صف نمازگزاران دیده می‌شوند.

این مسجد به‌دلیل فعالیت‌های بی‌وقفه هیئت فرهنگی‌مذهبی قمر بنی‌هاشم (ع) و متوسلین به حضرت عباس (ع)، یکی از مساجد فعال محله، ولی عصر (عج) است که توانسته است کودکان و نوجوانان بسیاری را از سراسر شهر به اینجا بکشاند.

آشپزخانه‌ای که همیشه فعال است

غیر از طبقه همکف که مانند خیلی از مساجد به برگزاری نمازجماعت و مراسم مذهبی اختصاص دارد، یک طبقه زیرزمین و یک طبقه فوقانی نیز در این مسجد ساخته شده است که اصل برنامه‌های فرهنگی و ورزشی در آنجا برگزار می‌شود. بخشی از طبقه بالا به کلاس‌های مختلف اختصاص دارد. بخشی هم آشپزخانه مسجد است که تقریبا همیشه فعال است.

محبوبه سجادی، از بانوان فعال مسجد، می‌گوید: معمولا در هر مراسم، برنامه پخت غذا را داریم. از وقتی که آشپزخانه برپا شده است، کافی است مواد غذایی فراهم شود، بقیه کار‌های پخت‌وپز با ما خانم‌هاست.

می‌رود سراغ دیگ‌های بزرگ و ادامه می‌دهد: چند خیّر هستند که سالیان سال است برای مراسم مختلف مانند شب‌های احیا و اعیادی مانند نیمه‌شعبان، نذرشان را در این مسجد ادا می‌کنند. ما هم دست‌به‌کار می‌شویم و انواع غذا را در این آشپزخانه درست می‌کنیم.

دورتادور آشپزخانه و فضای ورودی پر از گل‌های زیباست. علی عسکری که متولی اصلی ساخت این مسجد و مسئول هیئت‌امناست، می‌گوید: اطراف مسجد را گل و گیاه کاشته‌ام تا نمازگزاران از فضای دل‌نشین آن لذت ببرند. خیلی از رهگذران به‌دلیل همین نمای زیبا، جذب مسجد می‌شوند.

برپایی مسجد با نصب یک چادر

عسکری در سال ۸۲ با نصب یک چادر گروهی که از سپاه قرض کرده بود، این مسجد را در مجتمعشان برپا کرد و بعد از سه سال با پای کار آوردن خیران، خیلی زود توانست بنای مذهبی مجتمع را بسازد و آن را به یکی از مساجد فعال و پایگاه‌های منطقه تبدیل کند. با او به طبقه پایین مسجد می‌رویم؛ یک سالن ورزشی دویست‌متری که با وسایل بازیافتی تجهیز شده است.

او تاب بزرگی را که از لاستیک درست شده است، نشان می‌دهد و می‌گوید: اینجا ساعت‌هایی به ورزش بانوان و ساعت‌هایی هم به ورزش آقایان اختصاص دارد، اما بیشتر وقت‌ها دراختیار کودکان و نوجوانان است. وسایل ورزشی را هم با همکاری شهرداری تهیه کرده‌ایم. آن‌هایی را که نیاز به تعمیر داشت، با کمک نوجوان‌ها تعمیر کردیم و بقیه وسایلی را هم که لازم داشتیم، طراحی کردیم و خودمان ساختیم.

او کارگاه آموزشی کوچکی را که درکنار سالن ورزشی تجهیز کرده است، نشان می‌دهد و می‌گوید: من در کار‌های فنی مهارت دارم و این مهارت را به بچه‌ها هم آموزش می‌دهم. از سراسر شهر کودکانی می‌آیند تا در این کارگاه کوچک، کار‌های فنی و نجاری یاد بگیرند.