مرحوم سیدمحمود بامشکی، از خادمان کشیک چهارم که یکی از همین روضه‌خوان‌های قدیمی حرم‌مطهر بود و قناعتش به‌حدی بود که روزی یکی‌دو ساعت بیشتر نمی‌خواند و هدفش کارراه‌اندازی و حل مشکل بود.
حسن عبداللهی رستوران‌دار محله شاهد، در مغازه‌اش صندوق مهربانی راه انداخته است، اقدامی که به‌واسطه آن، در این روز‌های سرد زمستانی، گرسنگانی سیر می‌شوند.
مددجویان مؤسسه فرهنگی محله جلالیه با خرده پارچه‌های دور ریختنی درآمدزایی می‌کنند.
می‌خواهند از «شادروان مهدی معتمدی» پزشک خیری بگویند که علم و حرفه برایش وسیله‌ای بود تا به درد مردم برسد. می‌خواهند دیگران را با گروه «نیکوکاران سلامت» آشنا کنند؛ گروهی که مهدی جانش را برای آن گذاشت.
عابدزاده اعتقادی نداشت که جوان‌ها به دبیرستان و دانشگاه بروند؛ حتی مبارزه هم می‌کرد. از نظر ایشان، رفتن به این مراکز، مساوی با لامذهبی و بی‌دینی بود.
مرحوم حاج‌حسین ناظرزاده‌یزدی، خیر و سازنده مسجد ثارالله در محله کوثر است که سال‌ها پیش به رحمت خدا رفته و حالا فرزندش، محمدرضا، زندگی او را بازگو می‌کند.
تأسیس بنیاد دیابت ایرانیان قدم بزرگ خانواده فروزنده‌فر بودکه سال‌ها پیش برداشته شد. حمیرا فروزنده‌فر می‌گوید: هدف و تمرکز ما بیشتر بر آگاهی‌بخشی و آموزش به زبان عام بوده و هست.