نیکوکاری - صفحه 122

بزرگ شدن در خانواده‌ای کشاورز، افسانه وطن‌پور را از ابتدا دوستدار طبیعت بار آورده است. او به خوبی ارزش خاک و نهالی را که از آن جوانه می‌زند، می‌داند. قدر قطره قطره‌های باران را با جان و دل احساس کرده و دوستی با حیوانات را از کودکی آموخته است. او با چشمش دیده پدربزرگ دامدارش برای بزرگ کردن یک گوسفند چه زحماتی می‌کشد، ارزش دام را می‌داند و بیراه نیست اگر بگوییم با همه حیوانات دوست است. او ارزش شاخه درخت و میوه‌هایی که از آن رشد می‌کند، می‌داند و هیچ وقت شاخه‌ای را نشکسته است. خانوده او با گل و گلدان انس دارند و همیشه در خانه‌هایشان سبزی گیاه سایه دارد.

غلامرضا رأفتی از جمله خیران مدرسه‌سازی است که با همت چند خیر دیگر در دهه هفتاد نهضت مدرسه‌سازی را در قاسم‌آباد شروع کرده است. درباره علت ورودش به این مسیر می‌گوید: من در عمل با یک زندگی سخت شروع کردم. خودم تنها بودم و هر کار که در اجتماع می‌کردم بخشی از این واقعیت بود که باید روی پای خودم می‌ایستادم. بعد‌ها که برایم امکاناتی به وجود آمد به این نتیجه رسیدم که انسان در اجتماع و در زندگی‌اش نمی‌تواند فقط به خودش نگاه کند و در مسیری که می‌رود فقط خودش را ببیند. لازم است همان‌طور که در کوچه و خیابان راه می‌رود اطرافیانش را هم ببیند.

مرکز نیکوکاری شهید جهاندیده یکی از مراکز قدیمی محله شهید معقول است که به دست ساکنان فعال و دغدغه‌مند محله اداره می‌شود. گروهی خودجوش که سال ١٣٩٧ توسط محمد صادق دارایی، روحانی مسجد محله، تشکیل می‌شود و بعد کم کم دیگر اهالی هم پای کار می‌آیند. کارهایی خداپسندانه؛ از توزیع نان در محله بگیرید تا ایجاد اشتغال. هر فعالیت انسان‌دوستانه‌ای که فکرش را بکنید در فهرست فعالیت‌هایشان پیدا می‌شود. جدیدترین فعالیتشان اما افتتاح سایت «من کمک می‌کنم» است، یک سامانه برای جمع‌آوری کمک‌های نقدی. سایتی که در آن می‌توانید صفر تا صد روال کار و شفافیت را ببینید.

پوران نادعلی‌زاده، از خیران و فعالان اجتماعی محله نیروهوایی، بعد از فوت مادرش در خرداد امسال، به پیشنهاد پدرش تصمیم گرفت خیرات اموات را به‌جای دادن ولیمه و ناهار و شام، به توزیع نان رایگان در محلات حاشیه‌ای شقایق و شهرک صابر بپردازد که در همسایگی محله نیروهوایی است.

محمد علی سمیعی، مدیر عامل و مؤسس خیریه انصارالحجه (عج) می‌گوید: هر زمان که من این افراد موفق و البته خیّر را درکنار خودم می‌بینم، احساس غرور و افتخار می‌کنم و از اینکه زحمات ۵۰ ساله‌ام به هدر نرفته است، خوشحال هستم، دیدن موفقیت این بچه‌ها از بهترین خاطرات زندگی من است و هر زمان که با یکی از آن‌ها برخورد می‌کنم، از اعماق وجودم خداوند را به این دلیل که من را واسطه رشد و ترقی آن‌ها قرار داد، شکر می‌کنم. امثال این بچه‌های موفق زیاد هستند.

حاج ماشاءالله خجسته‌پور می‌گوید: روال کار این‌گونه بود که ابتدا لوله‌کش لوله خانه را می‌کشید و ما پشت سرش مصالح و دریچه کنتور و یک کلاهک (برای قطع و وصل آن) می‌بردیم.

بیت‌الصادق(ع) یکی از مکان‌هایی است که خادمانش تن به تعطیلی کرونایی نداده‌اند و با تغییر روش، همچنان آن را پویا نگه داشته‌اند. همان مکانی که قبل از آمدن کرونا، هزاران مرد و زن را در دل خود برای جشن، دعا و افطار جمع می‌کرد، این روزها محل توزیع بسته‌های معیشتی شده است.