شهید رجایی یکی از خیابان‌های قدیمی محله ایوان طرق است که به‌واسطه بودن ایوان تاریخی طرق به این نام در بین اهالی شناخته می‌شود. قدمت ایوان طرق را محلی‌ها بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال تخمین می‌زنند.
کوچه شهدای فاطمیون2 مزین به نام شهید صادق محمدی هیرمند است. این کوچه از معابر قدیمی محله جلالیه است.مردم عموما اینجا را به کوچه «پمپ گاز» یا «مدرسه تختی» می‌شناسند. معبری که بخشی از آن به پیشه‌وران اختصاص دارد و سوی دیگرش مسکونی است. همسایگی این کوچه با بوستان وحدت و نزدیکی حرم مطهر باعث شده تا محدوده‌ای مسافرپذیر باشد و در سراسر کوچه خودروهای پلاک شهرهای دیگر و رفت و آمد زائران به چشم بخورد. دبیرستان آیت‌الله خامنه‌ای هم از مراکز آموزشی قدیمی این کوچه است.
داخل پنجتن55 که می‌رویم، به خیابان شهید بایزدی می‌رسیم. بیشتر واحدهای مسکونی این خیابان مجتمع مسکونی است. یکی از مجموعه‌های معروف آن مجتمع محمدیه ویژه توان‌یابان و معلولان است. علاوه بر این پانصد واحد مسکونی دیگر در قالب طرح مسکن محرومان حاشیه شهر درحال ساخت است. هم‌جواری با دو بوستان بزرگ لاله و نرگس از ویژگی‌های این معبر است که فضای سبز و وسیع آن بر گرمی و خشکی هوا سایه انداخته است.
خیابان آموزگار۱۷ معبری فرعی در محله آزادشهر است که به نام میرزاکوچک‌خان نام‌گذاری شده است. این خیابان در شهریورماه آخرین روزهای آرام خود را سپری می‌کند، چرا که به واسطه قرار‌گرفتن چهار مدرسه از ابتدای مهر تردد دانش‌آموزان و سرویس‌های مدارس به این معبر افزایش می‌یابد.
طبق شنیده‌های حاج‌آقا امینی، یکی از قدیمی‌های خیابان خسروی‌نو، ملاحیدر در دوره قاجار به مسجدی‌ها عربی و قرآن می‌آموخت و این محل به نام او مشهور شد. گویا آن زمان مسجد، خانه‌ای کوچک و قدیمی بود که حاج‌محمدعلی اتحادیه‌قراجه‌داغی بخشی از زمین خانه‌اش را وقف آن کرد و وقتی در سال 1299شمسی فوت‌کرد، طبق وصیتش داخل مسجد به خاک سپرده شد.
در کوچه دهخدا 11 که به‌نام «پروین اعتصامی» نام‌گذاری شده است، بسیاری از کاربری‌های مورد نیاز شهروندان پیدا می‌شود، از مدرسه ابتدایی و دبیرستان تا سالن ورزشی چندمنظوره و بوستان خطی سرسبز و دلچسب که منظره‌ای زیبا را در یک پیاده‌روی عصرانه پیش چشم شما نمایان می‌کند. دهخدا 11 از معدود کوچه‌های منطقه ماست که تعداد خانه‌های ویلایی در آن بیشتر از آپارتمان‌های سربه فلک کشیده است.
میدان عدالت مشهد یا آن‌گونه‌که اغلب مردم این شهر از آن نام می‌برند، «میدان اعدام» یکی از این دست تغییرات است که در طول زمان هر سه عامل، در دگرگونی‌های صورت‌گرفته در آن مؤثر بوده‌است. تغییر نامی که البته مانند بسیاری از موارد مشابه در مرتبه‌ای مورد پذیرش عام قرار گرفته و در مرتبه دیگر از این پذیرش برخوردار نبوده است تا تقریبا هیچ‌کس از آن محدوده به‌عنوان دروازه پایین‌خیابان یا در لهجه مشهدی «دروازه‌ته‌خیابون» یاد نکند و کمتر‌کسی هم آن را میدان «عدالت» بداند، اما همگان آن را به میدان «اعدام» بشناسند، گویی که هویت خود میدان هم برای همیشه در آن اعدام شده است.