خیابان مهندس ۱۴ یکی از معابر قدیمی محله ارشاد است که با نام پیام ۱۴ آن را می‌شناختند. اما از سال۱۴۰۰ که سازمان نظام مهندسی درخواست داد خیابان پیام به نام خیابان مهندس تغییر کند، نام مهندس را به خود گرفت.
اکبر نظرعلی‌زاده تعریف می‌کند: اواخر دهه ۶۰ از وسط خیابان موسوی‌قوچانی ۲۴ به بعد، دیواری بود که پشت آن باغی با درختان توت بسیار قرار داشت. باغ‌های سرسبز، مردم را در بهار به اینجا می‌کشاند.
کوچه بوستان ۵/ ۱۹، معبری فرعی در محله جاهدشهر است که اولین سکونت‌ها در آن از حدود بیست‌سال پیش آغاز شد. این کوچه پر شده است از خانه‌های ویلایی که فضای کوچه را دل‌نشین و زیبا کرده‌اند.
حاج‌حسن ملا‌سیدعلی تعریف می‌کند: کلاته‌برفی در گودی بود؛ برای همین همیشه برف باد پیچه می‌کرد و درست در ورودی قلعه که امروز تابلو شاهنامه ۱۸ دارد، خیمه می‌کرد. این برف تا یک ماه بعد عید هم آب نمی‌شد.
گذر «حوض‌لقمان» که بعدها به «کوی سعادت» رسید، قدیمی‌ترین کوچه خیابان عبادی است که مشهدی‌ها آن را با نام «محمد قصاب» می‌شناسند.
در معابر محله نوفل‌لوشاتو آپارتمان سازی کمتر به چشم می‌خورد و بیشتر خانه‌ها، بافت قدیمی خود را حفظ کرده است. نوفل ۱۸ یکی از این معابر است. کوچه‌ای کوتاه با خانه‌های اغلب ویلایی که بیشتر آنها دوممر هستند.
در بخشی از کوچه شیرودی۱۳، یزدی‌ها به‌عنوان ساکنان اولیه این معبر زندگی می‌کردند و صاحبان باغ و دام بودند؛ به‌همین دلیل این کوچه به نام یزدی‌ها شهرت داشت.