مهدی ناظری، نقاش و خوش‌نویس محله بهمن است که به قول خودش نصف زندگی‌اش را درحال نقاشی بوده است. او از سال ۶۹ این هنر را آغاز کرده و ۶۰ اثر برجسته از خودش به جای گذاشته است.
اسرا خانم با اینکه سن زیادی ندارد و هنوز در ابتدای مسیر یادگیری است، در آبان سال گذشته، توانست مقام اول تک‌نوازی فلوت را در جشنواره فرهنگی‌هنری «فردا» در سطح ناحیه به‌دست بیاورد.
محمد عقیلی، تصویربردار و فیلم‌ساز و روایتگری است که به عمق ماجرا‌ها می‌نگرد و لحظه‌هایی را ثبت می‌کند که اغلب از چشم‌ها پنهان می‌ماند. او در این مسیر دستاوردهای زیادی نیز به‌دست آورده است.
محمدجواد منوچهری چند جلد کتاب غزل و رباعی منتشر کرده و مقام‌های ادبی بسیاری دارد، اما زندگی شغلی‌اش در ظاهر سنخیتی با روح لطیفش ندارد. رشته تحصیلی‌اش متالورژی بوده و حالا مسئول کنترل کیفی یک آزمایشگاه است.
محمدطا‌ها رمضانی توانسته است در یک سفر زیارتی به کربلا مسیر خود را پیدا کند و به‌عنوان یکی از مداحان خوب محله شناخته می‌شود. او در مسابقات «قرآن و عترت» منطقه تبادکان و استان، مقام اول و دوم را کسب کرده است.
محمدحسین اسلامی درباره عشق پدرش به اهل‌بیت (ع) می‌گوید: هنر ماندگار پدرم در حرم فقط بخشی از علاقه او به ائمه (ع) است. او شاعر آیینی بود و شعرهای زیادی برای مناسبت‌های مختلف و برای ائمه (ع) سروده است.
لابه لای سماورها نیم‌تنه‌ای از رستم‌جهان‌پهلوان و قهرمان ملی اسطوره‌های ایرانی است که با قلم‌زنی استاد روی ورقه برنجی سماور این هیئت هنرمند انه را پیدا کرده است.