در ضلع شرقی بوستان بزرگ شهر و در ورودی خیابان امامت، استخر پیر و قدیمی شهر واقع شده است که قدمتش به پیش از انقلاب اسلامی برمی‌گردد و به همین واسطه، بزرگ و کوچک با آن خاطرات ریز و درشتی دارند.
به نظر می‌رسد که از همان سال‌های ابتدایی احداث بوستان ملت در دهه۴۰ این دریاچه هم بوده البته سال۹۵ مورد بازپیرایی قرار گرفته است. در این سال، نرده‌های فلزی سبز‌رنگی که دور آن بوده، برداشته و به‌جایش حفاظ‌های سیمی و طرح چوب کنونی کشیده شده است.
بالاتر از روستای خلج، وقتی می‌خواهی به سمت ارتفاعات «هفت‌حوض» بروی، در سمت راست، چند دیواره قدیمی و خرابه مانند وجود دارد که شاید کسی گمان نکند بقایای یک بنای ارزشمند و تاریخی از دوران صفویه باشد.
قدیمی‌ترین ابزار تخصصی کوهنوردی و سنگ‌نوردی و لوازم شخصی و پوستر‌های سرشناس‌ترین کوه‌نوردان ایران را می‌توانید در این موزه ببینند.
محمود کوهستانی همانند نامش عاشق کوه و کوهستان و طبیعت است. او تمام کوه‌ها و قله‌های بلند ایران را فتح کرده و به گفته خودش تا حالا در مسیر کوهنوردی یازده‌بار از مرگ حتمی نجات یافته است.
بن‌عیسی ۳۵ سال دارد و زینب ۲۶ سال و هر دو اهل شهر بندری «دوالا» از کشور کامرون هستند. بن‌عیسی با گرفتن بورسیه برای تحصیل در رشته علوم‌اسلامی به ایران آمده است.
حقیقت این است که «هیچ» خانه‌ای را نه در روستای پاژ و نه در هیچ‌جای دیگر نمی‌توان به فردوسی بزرگ نسبت داد؛ زیرا هزار سال از زمان حیات فردوسی می‌گذرد و اکنون دیگر نشانی از خانه‌های آن زمان باقی نمانده است.