مرتضی مرتضایی از کسبه خیابان طبرسی جنوبی ۳۲ می‌گوید: سال ۵۸ وقتی به مشهد آمدم، فقط شش مغازه چادردوزی در این شهر بود که در پایین‌خیابان واقع شده بودند. من بودجه‌ام نمی‌رسید آنجا مغازه راه بیندازم؛ به همین دلیل به این خیابان آمدم.
اگر از خیابان طبرسی جنوبی ۳۲ بگذرید، حتما مغازه‌های «دَلوسازی» را دیده‌اید که جلب توجه می‌کند. آن ها برای ساخت دلوها لاستيك‌هاي فرسوده كاميون را خريداري و از آن‌ها استفاده‌هاي متفاوتي می‌کنند.
حسین بیدمشکی، جوانی سی‌ساله، یکی از معدودکارآفرینانی است که نه‌تنها از حاشیه شهر دل نکنده، بلکه همین‌جا دو کارگاه خیاطی راه انداخته و برای ۳۷نفر به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم بازار کار فراهم کرده است.
ردیف نشسته‌اند در کوچه آیت‌الله شیرازی ۱۷، بهجت‌یک؛ روی دیوارک باغ‌موزه و تکیه‌داده به نرده. اینجا پاتوق انگشترفروش‌هایی است که از شاه مقصود تا فیروز چینی هم دارند!
اگر حوالی ظهر در مسیر حرم‌مطهر عطر چای را احساس کنید، کمی آن‌طرف‌تر از نرده‌های باغ و ابتدای شیرازی ۱۷، کافه‌ای ساده با آدم‌هایی بی‌آلایش را خواهید یافت که پاتوق انگشترفروش‌های اطراف باغ نادری است.
ابتدا در اطراف، زمین‌های فراوانی وجود داشت که کسی از آن‌ها استفاده نمی‌کرد و از آنجایی‌که کار‌های آهن‌فروشی همیشه با سرو‌صدای فراوانی همراه است مغازه و کارگاه خود را در اینجا داير کردم.
وجود بازار های مختلف در محلات ایثار و طلاب و فردوسی که مراجعان، مسافران و زائران زيادي را به این محدوده میکشاند و همچنین مذهبی بودن این محلات، پای متکدیان را در این محدوده ثابت کرده است.