بالاتر از روستای خلج، وقتی میخواهی به سمت ارتفاعات «هفتحوض» بروی، در سمت راست، چند دیواره قدیمی و خرابه مانند وجود دارد که شاید کسی گمان نکند بقایای یک بنای ارزشمند و تاریخی از دوران صفویه باشد.
نزدیکترین محله به کوههای جنوبشرق مشهد، خلج است که نامش دستکم از سده نهم قمری در متون تاریخی آمده است. مسافرخانه و باغهای باصفای این روستا توجه ناصرالدینشاه قاجار را هم جلب کرده است. ارتفاعات خلج محل رفتوآمد کوهنوردان و علاقهمندان به طبیعت است. این محله قدیمیترین بافت محدوده است.
حسین رحمتیخواه درباره احیای درخت چنار میگوید: آنقدر مراقبش بودیم که حالا دوباره جانی گرفته و بر تنه خالی و خشکش شاخههای جوان سبز شده است.
۷۰ خانم با کسبوکار خانگی در اولین نمایشگاه و بازارچه زمستانه محله خلج حضور یافتند و محصولاتشان را در سالن ورزشی شهید نامی عرضه کردند.
حدود ۳۵ سال قبل، کال اقبال احداث شده است. طول آن ۱۴۰۰ متر و ۱۲۵۰ متر آن سرپوشیده و مابقی روباز است. این کال از کوههای سمت خلج آغاز میشود و به رودخانه کشفرود متصل میشود.
اهالی محله خلج از همجواری با کال خسته شدهاند. کال به محل دپوی خاک و نخاله تبدیل شده و مکانی برای شبخوابی کارتنخوابها و معتادان و فروش مواد مخدر است.
بنای قدیمی خلج به نام «اقامتگاه خلج» سال ۱۳۸۲ ثبت آثار ملی ایران شد و مربوط به عهد صفوی است. نشانیاش این است: «انتهای خیابان خلج، روستای خلج.»
اینجا شبهروستایی است که بین راه مانده است. میان آبادانی مشهد و اولین روستای خلج گیر افتاده است. هنوز خاطره حضور در مشهد در ذهنت کمرنگ نشده است که به این روستا میرسی. فضایی دلنشین برای عبور و سخت برای زندگی!