منطقه ۲ - صفحه 41

منطقه ۲

بزرگ‌ترین منطقه مشهد

منطقه ۲ بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین منطقه شهری مشهد است که محله‌های برخوردار و کم‌برخوردار بسیاری را در بر می‌گیرد. کوچه حسین‌باشی که طولانی‌ترین کوچه شهر است و بوستان حجاب که اولین بوستان ویژه بانوان در مشهد است، در این منطقه قرار دارد. مجموعه تفریحی‌گردشگری سپاد با برخورداری از مراکز تجاری و تفریحی و میدان جانباز با برج‌های تجاری و رستوران‌هایش، هر روز شهروندان و مسافران زیادی را برای خرید و تهیه سوغات به این محدوده شهر می‌کشاند. راسته‌بازار‌های مختلف ازجمله، بازارخطی پارچه و پرده در خیابان تعبدی، راسته کفش در خیابان عامل، راسته سرامیک در ابوطالب و... از دیگر ظرفیت‌های این منطقه است. فراوانی زمین‌های رهاشده، زباله‌گردها، فروشندگان مواد و آشپزخانه‌های تولید مواد صنعتی در محدوده توس از مشکلات چشمگیر این منطقه است. در مساحت ۳۸۴۴ هکتاری منطقه ۲ حدود ۵۱۳ هزار نفر زندگی می‌کنند.

عشق به مولا بازنشستگی ندارد
محمدرضا اشکذری، بانی موسسه فرهنگی گل‌های فجر خراسان درسنین بازنشستگی به فعالیت و ترویج فرهنگ علوی و تشیع می‌پردازد.
علی جوریان «دلداده» شعر خراسان است
علی جوریان به‌دلیل سکونت ۲۵ ساله در مشهد و هم‌جواری با امام‌رضا (ع) علاقه خاصی به آن حضرت دارد و شعر‌های زیادی در مدح و منقبت این امام عزیز سروده که در یک کتاب جداگانه جمع‌آوری شده است.
مرد آجیلی
سی سال تجربه در فروش خشکبار، حاج ناصر مباشرزاده را پخته این کار کرد‌ه است.
دوچرخه‌سواری از کوه‌های قفقاز تا جزایر خلیج فارس
 سید مرتضی حسینی، متولد سال‌۱۳۶۴ در محله کوی امیر‌المومنین (ع) است. او در سال‌های کودکی سوار بر دوچرخه قدیمی پدر‌بزرگ به مدرسه می‌رفته و از همین زمان است که به دوچرخه‌سواری علاقه‌مند می‌شود.
تلاش زوج جوان نیکوکار برای کشف استعداد بچه‌های نوده
سمانه عرفانیان متولد تهران است. او و همسرش سعید عطاردی بیش‌از ۱۰ سال است که در کار‌های فرهنگی و اجتماعی فعالیت دارند آن‌ها زندگی خود را صرف شکوفایی استعداد‌های محروم محله نوده کرده‌اند.
کفاش محله کاشانی، تاریخ زنده گیوه دوزی مشهد است
غلامعلی سهیل‌طرقبه که ۶۵ سال از عمرش را صرف تولید گیوه کرده می‌گوید: پا‌های انسان قلب دوم بدن اوست باید مراقبت از پا‌ها را در اولویت قرار داد. ضمن اینکه با پوشیدن گیوه پا کمتر عرق می‌کند.
از شاهنامه‌خوانی خانوادگی تا مداحی
رضا برادران‌فر مداح قدیمی محله نوده می‌گوید: در خانه ما یک صندوق بزرگ وجود داشت که پر از کتاب‌های مذهبی و ادبی بود. بزرگ‌ترین کتاب این صندوق، شاهنامه‌ای بود که با خط نستعلیق و جوهر سیاه نوشته شده بود.