عذرا موشانی خاطرات اواسط دهه ۵۰ را بهخوبی به یاد میآورد؛ زمانیکه از نیشابور و روستای کوشان (موشان)، تازه به محله وحید نقل مکان کرده بود و از امکانات امروز محله، خبری نبود. از زمانی تعریف میکند که همه خانهها آب لولهکشی نداشتند!
در سال۱۳۷۶ مشهد شدیدترین خشکسالی چهل سال گذشته خود را تجربه میکند و در سال۱۳۷۷ هم خشکسالی به تربتحیدریه میرسد. این خشکسالی یک دهه طول میکشد و باعث میشود کارشناسان این خشکسالی را نقطه شروع «سالهای خشک متمادی» بدانند.
قنات تاریخی سناباد، کهنترین منبع آب مشهد، برای قرنها تنها منبع تأمینکننده آب این شهر بود. آب ی که پیکر امام رضا (ع) با آن غسل داده شد و به عنوان آب ی تبرکیافته به حرم مطهر راه یافت و پایه شکلگیری مشهد کنونی شد.
علیاکبر خسرویراد تعریف میکند: تأمین آب اینطور بوده که سقاها آب را با دو تین هفدهکیلویی که با طناب به چوبی میبستند و روی دوش حمل میشد، به خانهها میآوردند و دو ریال دریافت میکردند.
با اتکا به دو شاهد میتوان بیان داشت که آب خیابان در سالهای بعد از دوره صفویه از جمله در دوره افشاریه و حتی در زمان اوج زمامداری نادرشاه، دستکم پس از ورود به صحن عتیق دیگر کیفیت مناسبی نداشت.
صادق اخیرا در یک مسابقه آنلاین مربوطبه مصرف انرژی به نام مسابقه سونرژی شرکت کرده و رتبه اول در سطح استان را به دست آورده است و بهعنوان یک همیار آب شناخته میشود.
جمشید قدرتی میگوید: حدود دوسالی است که این کلمن را اینجا گذاشتهام. فقط حواسم هست همیشه آب خنک داشته باشد. البته همسایهها هم در حسوحال خوب این کار شریکاند.