سیل چند ماه پیش، باعث شد نام کوی سیدی بیشتر از هروقت دیگری سرزبان‌ها بیفتد. جایی که ۶۷ سال پیش سیدمحمود سیدی حلّاج اولین‌بار کلنگ ساخت شهرکی را در آن به زمین کوبید.
به گفته اهالی سیدی حدود شش دهه پیش محله‌ای به این نام وجود نداشته تا اینکه شخصی به نام «سیدمحمود سیدی» به اینجا می‌آید و چاه آب ی حفر می‌کند و سبب آب ادانی می‌شود.
فاطمه پوراسماعیل چندین کاغذ نقاشی آورده که در آن روش‌های درست و غلط استفاده از آب رسم شده است و بچه‌ها باید روش‌های درست را رنگ‌آمیزی کنند.
مشکل بی آب ی در خرداد سال ۱۳۲۸، صدای یکی از خبرنگاران را درمی‌آورد و خطاب به نصیرزاده که یکی از سرمایه‌داران مشهد است، می‌نویسد «با اینکه در فروردین و اردیبهشت با باران فراوانی روبه‌رو بودیم، ولی مشهد آب ندارد».
سایه برج‌های ارتفاعات جنوب سال‌هاست بر سر روستای «کلاته‌سرهنگ» سنگینی می‌کند، روستایی که با وجود نزدیکی به شهر آب لوله‌کشی و کنتور گاز و مدرسه و اتوبوس ندارد.
اینجا شبه‌روستایی است که بین راه مانده است. میان آب ادانی مشهد و اولین روستای خلج گیر افتاده است. هنوز خاطره حضور در مشهد در ذهنت کمرنگ نشده است که به این روستا می‌رسی. فضایی دل‌نشین برای عبور و سخت برای زندگی!
حاج «رمضانعلی الله‌رسان» طرق را قدیمی‌تر‌ها خوب می‌شناسندش و بچه‌ها نامش را از پدرانشان شنیده‌اند.هرجا قدمی برای طرق برداشته می‌شود یا کاری راه می‌افتد، پای حاجی در میان است.