احمد غروبی، یکی از شهروندان محله جاهدشهر با استفاده از روشهای خلاقانه و ابتکاری خود با استفاده مجدد از آب شرب مصرف شده خانواده درختان زیادی را پرورش داده است.
در نقشه قدیمی مربوط به دهه سی مشهد، اسم کوچه دانشگاه ۱۷ را «باغ منبع» نامگذاری کرده بودند. این محدوده دردهه ۲۰، به خاطرمنبع آب بزرگی که در آن وجود داشته، مردم این اسم را رویش گذاشتهاند.
در دیوارِ همه خانههای احمد آب اد سوراخ یا سویی تعبیه شده بود که از میان آن جوی آب ی عبور میکرد. این جوی آب از باغ سرمسازی میآمد.
فتحعلی شاه بهرسم سپاس از دوراندیشی اسماعلیخان، هموزنش به او طلا اهدا میکند. این سردار، طلاها را صرف ساختن سنگاب حرم رضوی میکند.
هدررفت آب هنگام استحمام، دغدغه ذهنی مصطفی خلیلزاده، نوجوان محله رضاشهر شده بود.
قسمت ناگوار ماجرا اینجاست که با کاستهشدن از حجم فاضلاب خانگی و افزایش سموم فاضلاب صنعتی به احتمال زیاد، در آینده محصولات کشاورزی خطرناکتری در این مزارع تولید میشود.
محمد افضلی، بزرگ قبیله میگوید: سالهای قبل در اطراف روستای صالح آب اد چادر میزدیم تا دامهایمان از علفزارهای سرسبز آن اطراف تغذیه کنند. اما سهسال است که قحطی و بی آب ی امانمان را بریده.