کوچه وحدت ۱۹ که این روزها با فضایی پر از درخت آغاز میشود، روزگاری با قبرستان آغاز میشد. آنطور که زهرا نوروزی بهیاد میآورد، حدود صدسال پیش به این کوچه اول بهره میگفتند. بعدها بهدلیل اتصالش به کوچه باغ دولاب، این نام را گرفت.
با احداث مدرسه انوشیروان در شش دهه پیش، بهنام مدرسه شهره شد. وقتی هم خیابان وحدت کشیده شد، تابلو وحدت ۱۹ روی آن نشست. این کوچه روزگاری محل زندگی غربتها بود که در دهه ۱۳۶۰ تعدادی از آنها اعدام شدند.
زهرا نوروزی که هشتادسالگی را رد کرده، از شانزدهسالگی و بعد ازدواجش ساکن این خانه شده است. خانه بزرگ او محل برگزاری عزا و عروسی محله بوده است.
او روضه مادرشوهرش را بعد از فوت او تا دوران کرونا ادامه داد که دیگچهاش شهره محله بود.
مدرسه شبانهروزی حاجرضا مقدم قبل از اینکه این نام را بگیرد، با نام مدرسه انوشیروان فعال بود. در سال ۱۳۷۹ خانواده حاجرضا مقدم آن را برای دختران بدسرپرست و بیسرپرست احداث کردند.
این کوچه با پارکی آغاز میشود که نصرت رضایی نودساله بخشی از آن را قبرستان قدیمی و بخش دیگری را متعلق به گاوداری حاجیماستی میداند: چهلپنجاه سال پیش اینها مخروبه و پر از درخت شده بود.
مردم به اینجا جنگل میگفتند و شهرداری به پارک تبدیلش کرد.
* این گزارش پنجشنبه ۳ اسفندماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۳۸ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.