خیابان شهید نوابصفوی ۶ سالهای زیادی است که نام تبریزیها را دارد، اما حتی قدیمیهای محل همچون حاجآقای حلبساز که در همین محدوده به دنیا آمده و هفت دهه زندگیاش در اینجا گذشته است، چرایی آن را نمیداند و میگوید: از قدیم به این کوچه تبریزیها میگفتیم.
این کوچه که امروز همه فرعیهایش برای ساخت پروژههای سرمایهگذاری خراب شده است، در نقشه دالمج (۱۲۴۸ خورشیدی) معبر نیست و محل قرارگیری ملکی بزرگ بهنام سرای زنبورکچیهاست. سرایی که از یک سمت به سرای محمدعلیخان چسبیده بود و از پشت به حمام حسینعلی میرسید. این معبر امروز به کوچه تاجرها منتهی میشود.
طبق گفته قدیمیها، کوچه حدود بیست ساکن داشت که خانه بیشتر آنها برای ساخت پاساژ و هتل خراب شد و از سه ملک باقیمانده، دو ملک مهمانپذیر است و دیگری خالی است.
از خانه حاجملامحمدتقی حافظیان رضوی که تابلو موقوفه دارد، فقط یک در و چند اتاق فرسوده مانده است. آنطور که رضا احمدیانیزدی، قدیمی محله میگوید، این خانه، یکی از موقوفات حاجیوسف کرمانی، کاروانسرادار پایینخیابان، بود که حاجملامحمد اداره آن را برعهده داشت.
حسینیه «پیروان دین نبوی» ساختمانی نوساز است که سابقه وقفش به حدود سیصد سال قبل برمیگردد. واقف اولیه مرحوم سیدابوالفضل زنبورکچی بود. ملک او سالهای زیادی بهدلیل نداشتن تولیت سرای زغالفروشها شد که در دهه ۱۳۴۰ مرحوم عباس قدیریقصابان آن را آباد و طبق نیت واقف دوباره به حسینیه تبدیل کرد.