هنوز نشانههایی از گذشته در کوچه شهدای فاطمیون ۱۴ نمایان است. پلاک زنگزده آهنی و مچالهشده «نقویه» روی ستون برق چوبی، گذر سالهای دیر و دور را روایت میکند. پیشینه این گذر به قلعه کهنه پیوند خورده است که بخشی از آن در ابتدای کوچه آسیاب گندم بوده است و در گوشه دیگرش، حوضقلیونی قرار داشته که مردم از آن آب برمیداشتند.
موی سپیدها وجهتسمیه این کوچه را به وجود همین حوض نسبت میدهند. بعدها که مسجد و حسینیه نقویه ساخته شد، نام اینجا به کوچه نقویه تغییر پیدا کرد. سرخس ۱۴، نام دیگر آن بود که آن هم باقی نماند و حدود چهارسال است که نام شهدای فاطمیون ۱۴ را به خود گرفته است.
این کوچه امروز به نام «شهیدعباس دریانوش» نیز مزین شده است، اما بهدلیل شهرت اسمهای قدیمیاش، اهالی آن را به نامهای پیشینش صدا میزنند.
جاننثاران امام علیالنقی (ع) به یادبود حاج عبدالرزاق بهزادیان، بنای مسجد و حسینیه نقویه را سال۱۳۳۳ در میان این کوچه ساختند و اکنون محلی برای گردهمایی ساکنان محله در مناسبتهای دینی است.
مسجد خیّرساز دیگری به نام امامهادی (ع)، سیسال بعد از مسجد نقویه در انتهای این گذر شکل گرفت که با برگزاری مراسم مذهبی حال و هوای معنوی بیشتری به این گذر قدیمی بخشیده است.
شاهمحمد جهانگیری چهلسال است که ساکن این کوچه است و خاطراتش را از حوضقلیونی که در ابتدای این گذر بوده است مرور میکند.
درِ ساختمان هیئت متحده چهارده معصوم (ع) (فهالنجیها-طبس گلشن) در دهه آخر صفر به روی زائران پیاده امامرضا (ع) باز است.
* این گزارش دوشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ در شماره ۵۴۵ شهرآرا محله ۸ منطقه ۵ و ۶ به چاپ رسیده است.