حسینیه مرحوم آیتالله سیدجوادخامنهای در خیابان شهید اندرزگوی ۱۴ همان منزل قدیمی آیتالله سیدجواد خامنهای است که کوچک، اما باصفاست. خانهای که هنوز هم خاطرات دهه ۵۰ و ۶۰ خودش را حفظ کرده است و بسیاری از علمای شهر هم از این خانه خاطره دارند.
بزرگانی که اگر در این خانه پا بگذارند، همه چیز را به شکل سابق خود میبینند. حوض کوچک میان حیاط مثل گذشته آب دارد و درخت انجیرش سرسبز است. میگویند وداع آخر با حاجسیدجواد در گوشه همین حیاط بوده است و او را همینجا غسل دادهاند.
البته اکنون فضای حسینیه که خانه همسایه مرحوم آیتالله خامنهای بوده و اخیرا به آن الحاق شده، از فضای خانه مرحوم جداست و هر شب جمعه هم در آن مراسم قرآنخوانی مردانه برقرار است. اما عموم مردم میتوانند از فضای خانه پدری رهبری بازدید کنند و با گشت در فضای باصفای خانه به دوران قدیم سفر کنند.
مرحوم شهید قاضی طباطبایی، امامجمعه تبریز، سال ۱۳۵۱ که به این خانه میآید، میگوید: من چهل سال قبل با پدرم از تبریز به مشهد آمدم و سری به حاج سید جوادآقا زدیم.
ایشان در چهل سال قبل همان جایی نشسته بود که الان نشسته است و من همان جایی نشستهام که پدرم نشسته بود. این اتاق و این خانه تغییری نکردهاست.
آثار بهجامانده از مرحوم که تاکنون به چاپ نرسیده است، عبارتاند از تقریرات درس اصول آیتالله شیخمحمدحسین نائینی، تقریرات درس فقه آیتالله شیخمحمدحسین نائینی، شرح کتاب الحج تبصرهالمتعلمین علامه حلی و...
آشپزخانه کوچک، اما باصفا ما را تا روزهای کودکیمان به عقب برد. وسایلش همان وسایلی است که در خانه مادربزرگهایمان از آنها استفاده کردهایم. مانند همه خانههای آن زمان، حتی در آشپزخانه شیر آب گرم یا اجاق گاز وجود ندارد.
اتاق نشیمن این خانه قدیمی این روزها خالی از سکنه است، اما همچنان گرمای وجود آدمهای قدیمش را میتوان در آن احساس کرد.