به گفته اهالی قدیمی تا قبل از دهه ۵۰ بیشتر زمینهای خیابان نسترن، محلی برای کشت صیفیجاتی ازجمله خربزه و طالبی بوده است و از سال۵۲ و ۵۳ بود که با خرید زمینهای آن کمکم ساختوساز رونق گرفت و از شکل روستایی به شهری تبدیل شد.
اولین ساکنان این معبر میگویند خیابان نسترن از نعمت برق برخوردار بود، ولی خبری از گازکشی و تلفن نبوده است.
حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) سبزواریها و حسینیه حسینی کاشمریها در این معبر قرار دارند و در اعیاد و محرم و صفر برنامههای مذهبی در آنها برگزار میشود.
در دهه ۷۰، ساختمان جمعیت هلال احمر استان خراسان رضوی در ابتدای خیابان نسترن قرار داشته است، اما از سال۱۳۸۴ این ساختمان، جای خود را به جمعیت هلال احمر مشهد میدهد.
دبستان شهید فغفور مغربی و هنرستان کارودانش دخترانه مهدیه نیز در این معبر قرار دارند.
کارخانه پنبهپاککنی و یخ قاسمی، بخشی از هویت محله بوده که تا اواخر دهه۶۰ همچنان پابرجا بوده است.
بعداز تعطیلی کارخانه، دیواری دور آن کشیده میشود، اما ششماهی است که این دیوار تخریب و این مکان به زمین خاکی تبدیل شده است.