از بیستسال پیش تا حالا خیابان شفای ۵ را با بوستان «سعیدی» میشناسند. این بوستان در ابتدای معبر بین شفای ۵ و ۷ قرار دارد. قدمت خیابان شفای ۵ به بیش از پنجاهسال میرسد؛ شناسنامه این معبر، خانههای سازمانی است که قبل از انقلاب برای یکی از ارگانهای شهر ساخته بودند.
قدیمیهای محله میگویند از این خیابان تا چهارراه خیام که به «پل روسها» معروف بود، زمین صیفیجاتی بود که به یکی از ملّاکهای شهر به نام قائممقامی تعلق داشت. در این معبر کارگاه سفالگریای بود که در آن کوزه و گلدان ساخته میشد. با تخریب خانههای سازمانی، سفالگری نیز تعطیل شد.
مسجد و حسینیه امامحسین (ع) از بناهای زیبای این خیابان است که مراسم مذهبی محله در آن برگزار میشود.
بقایای خانههای دویستدستگاه در این تصویر مشهود است. بیش از پنجاهسال پیش، کارکنان کارخانه قند آبکوه در این خانههای متحدالشکل ساکن بودند.
محمدحسین رضایی از اولین ساکنان این خیابان است. وقتی او و خانوادهاش ساکن شفای ۵ شدند، فقط دو خانواده در این خیابان زندگی میکردند.
دبستان محمد اختراعیصناعی سال ۱۳۵۶ ساخته شده است و در دو نوبت به دانشآموزان خیابان شفا آموزش میدهد.