کد خبر: ۴۷۳۲
۱۷ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۵:۰۰

افطاری‌های دهه ۵۰ در میان درختان توت بولوار وکیل‌آباد

علی حریری می‌گوید: خیلی از شهروندان مرکز شهر برای افطار و تفریح به بولوار وکیل‌آباد می‌آمدند و وسط بولوار که پر از درخت توت بود، فرش پهن می‌کردند.

بارزترین ویژگی بولوار وکیل‌آباد کنونی را می‌توان قطار شهری و رستوران‌های متعددش دانست، اما چند‌دهه پیش، این بولوار رنگ‌وبوی دیگری داشت؛ مسیر قطارشهری فعلی پر از درختان توت بوده و تفرجگاه محسوب می‌شده است، به‌طوری‌که شهروندان به مناسبت‌های مختلف ازجمله ماه رمضان، برای تفریح و افطار، اینجا فرش پهن کرده و چای زغالی درست می‌کردند.

علی حریری، یکی از قدیمی‌های محله، از خاطرات و چهره قدیم این محدوده برای ما صحبت می‌کند.

درست‌کردن چای با سماور زغالی

علی حریری که از قدیمی‌های محله آزادشهر است و سال ۵۷ خانه‌اش را در این محله ساخته است، خاطرات بسیاری از آن زمان دارد و می‌گوید: در قدیم از فلکه پارک به‌سمت نمایشگاه، آبادی و سکونت چندانی نبود؛ خیلی از شهروندان مرکز شهر برای افطار و تفریح به بولوار وکیل‌آباد می‌آمدند و وسط بولوار که پر از درخت توت بود، فرش پهن می‌کردند.

به گفته او آن زمان استفاده از پیک‌نیک هم چندان رواج نداشته است و برای درست‌کردن چای، از سماور زغالی استفاده می‌کردند؛ غذای بیرون شهر هم روی آتش چوب و زغال طبخ می‌شد. این پدر هفتاد‌و‌یک‌ساله با خنده‌ای که طعم شیرین خاطرات گذشته را دارد، تعریف می‌کند: خیلی‌ها وقتی اینجا می‌آمدند یک طناب هم همراه می‌آورند و به درخت‌ها وصل می‌کردند تا بچه‌ها روی آن تاب بخورند.

حریری به‌خوبی در خاطر دارد که سرشاخه بسیاری از درختان توت بریده شده بوده؛ زیرا مردم از آن‌ها برای پرورش کرم ابریشم در فصل بهار استفاده می‌کردند.


چادر بستن به درختان

او همچنین با حسرت یاد حال و هوا و صمیمیت‌های آن زمان می‌کند و می‌گوید: خیلی وقت‌ها چند خانواده با هم می‌آمدند و سفره ساده افطار را در اینجا پهن می‌کردند. نمی‌دانید چه صفایی داشت؛ حتی از دیدنش انسان لذت می‌برد. بعضی‌ها هم که می‌خواستند در جمع خودشان راحت باشند، چند چادر یا ملافه را به درخت‌های اطرافشان می‌بستند تا به نوعی پوشش و سایه‌بان برایشان باشد. دم افطار هم که می‌شد، همان خرما، آش یا هرچه داشتند را به دیگر خانواده‌های دوروبرشان تعارف می‌کردند.

استقبال و اشتیاق مردم برای تفریح در زیر درخت‌های توت بولوار وکیل‌آباد آن‌قدر زیاد بود که کم‌کم شهرداری در بعضی قسمت‌ها ازجمله مکان زیرگذر هفت‌تیر کنونی، اقداماتی ازجمله نصب آب‌خوری و سرویس بهداشتی انجام داد و آنجا را به تفرجگاهی با امکانات بهتر تبدیل کرد.

به گفته حریری، در گذشته، میدان پارک هم مثل اکنون شلوغ و پر‌رفت‌وآمد نبوده است و خیلی‌ها دور میدان فرش پهن می‌کردند. هیچ‌کدام از رستوران‌های امروزی هم در بولوار وکیل‌آباد نبوده و فقط در میدان پارک یک دکه بوده است که از آن کیک و نوشابه و آدامس و‌... می‌خریدند.

ارسال نظر