همسایه‌های قهرمان؛ چهره‌های برتر ورزش مشهد

امسال هم مانند پنج‌سال گذشته روزنامه شهرآرا می‌خواهد شما چهره ورزشی مشهد را انتخاب کنید. برای همین پس از جمع‌آوری آرا و دیدگاه‌های گروهی از نخبگان ورزشی شهر، نامزدهای کسب این عنوان در دو گروه آقایان و بانوان تقسیم‌بندی شدند. روزبه ارغوان،‌ احمد جوان،‌ مجتبی حیدرپور، هادی رضایی،‌ رضا عنایتی و مجید ناصری نامزدهای گروه آقایان هستند و آنا براتی،‌ حمیده جوان، سمانه چهکندی،‌ غزاله حسینی،‌ انسیه مافی‌نژاد و آرزو کیانی نامزدهای گروه بانوان را تشکیل می‌دهند.

این مطلب شاید به شما کمک کند به فردی رأی دهید که ساکن منطقه شما و شاید حتی محله شما باشد. در این گزارش با مجید ناصری، ساکن محله احمدآباد و سمانه چهکندی ساکن محله ارشاد و آنا براتی ساکن محله فرامرز بیشتر آشنا می‌شوید. شاید آن‌وقت بتوانید راحت‌تر تصمیم بگیرید.

بد نیست بدانید این سه نفر از چهره‌های مطرح کشورمان در زمینه ورزشی هستند. مجید ناصری، مربی و داور بین‌المللی دوچرخه‌سواری، با کد106 و سمانه چهکندی با کد 203بازیکن تیم ملی فوتبال بانوان و آنا براتی سرمربی تیم ملی کشتی آلیش بانوان ایران، با کد201 در این نظرسنجی قرار دارند.

آقای داور، مربیگری را انتخاب کرد

مجید ناصری را دوچرخه‌سوارهای حرفه‌ای خوب می‌شناسند. او از آن چهره‌هایی است که نه‌تنها در مشهد و کشور بلکه در آسیا و جهان شناخته شده است. ناصری که تاکنون سه‌بار در کسوت‌های مختلف راهی المپیک شده است چهره‌ای جهانی محسوب می‌شود.

او سال ۱۳۴۷ در گلمکان متولد شده و اکنون ساکن محله احمدآباد مشهد است. ناصری از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ عضو تیم ملی دوچرخه‌سواری، از ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۳، مربی و مدرس فدراسیون جهانی و از 93تا کنون داور بین‌المللی دوچرخه‌سواری بوده است. سال 76تا 77ناصری، هم عضو تیم ملی دوچرخه‌سواری و هم مربی و مدرس در این رشته بوده است.

این چهره ورزشی به عنوان کارشناس و گزارشگر با سازمان صداوسیما از سال ۱۳۸۰ و با شبکه ورزش سیما از ابتدای تأسیس همکاری دارد.
ناصری تنها داور بین‌المللی دوچرخه‌سواری ایران است که به‌ عنوان داور راهی المپیک شده است. او با قضاوت در دیدار فینال تایم‌تریل توکیو، کارنامه‌ای درخشان در تاریـــخ دوچرخه‌سواری ایران ثبت کرده است.

داور مشهدی دوچرخه‌سواری تاکنون سه‌بار در المپیک حاضر شده است؛ یک‌بار به‌عنوان ورزشکار، یک‌بار در قامت مربی و بار سوم به عنوان داور. مردی که سومین حضورش در المپیک طعم متفاوتی داشت و ایران را در بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان صاحب یک کرسی مهم در داوری کرده است. ناصری فقط یک داور بین‌المللی برای مشهد در عرصه دوچرخه‌سواری نیست، بلکه تنها داور ایران در المپیک توکیو بود.

او مسیر رسیدنش را به داوری المپیک این‌طور توصیف می‌کند: ورزشکار ملی این رشته بودم و بعد از آن سعی کردم در بخش مربیگری کار کنم و خودم را مربی موفقی هم می‌دانستم. چون هنوز هم معتقدم بهترین نتایج تیم‌ملی را زمانی به‌دست آوردیم که من مربیگری تیم را به‌عهده داشتم. با این حال همراهی نکردن فدراسیون باعث شد مربیگری را به داوری ترجیح دهد و حالا یکی از بهترین‌های این عرصه است.

یکی از فوتبالیست‌ها

اینکه یک دختر نوجوان از در و دیوار بالا برود و دست آخر استعدادش در زمینه فوتبال شناخته شود، چیزی نیست که هر روز اتفاق بیفتد. علاقه سمانه چهکندی به ورزش فوتبال آن‌قدر پررنگ بود که فوری خودش را نشان داد و پیشرفت‌های پرشتابش باعث درخشش این بانوی ورزشکار مشهدی ساکن محله تربیت شد. خودش می‌گوید: از بچگی به فوتبال علاقه داشتم و در مدرسه هر زمان والیبال بازی می‌کردیم، تمامی توپ‌ها را با پا می‌گرفتم تا اینکه استعدادم را در رشته فوتبال شناختم.

از مسابقات آموزش‌وپرورش شروع کردم. شش‌سال در فوتسال بودم و حالا 10 سالی می‌شود که در تیم فوتبال هستم. سال‌هاست بیرون از مشهد بازی کرده‌ام، زیرا تیمی در این شهر نبوده و مجبور شده‌ام بیرون از مشهد فوتبال را ادامه دهم. در این چند سال بمی‌ها حمایت خیلی خوبی داشته‌اند و هر سال با برنامه‌ریزی پیش می‌روند.

چهکندی متولد۸ فروردین ۱۳۶۸ در مشهد است. بازیکن فوتبالی که در تیم ملی فوتبال زنان ایران و باشگاه خاتون بم بازی می‌کند. او تاکنون برای شرکت در مسابقات به بیش از 15کشور جهان سفر کرده است. آرزوی سمانه پوشیدن لباس داوری در آینده‌ای نه چندان دور است.

او در همه سال‌های ورزشی‌اش حتی یک‌بار هم در زمین چمن در مشهد تمرین نکرده و همیشه تمریناتش در پارک یا در فضای اطراف محل زندگی‌اش بوده است. «ما در پارک‌های مشهد تمرین می‌کردیم، برف‌ها را خودمان پارو می‌کردیم یا در پاییز برگ‌ها را جمع می‌کردیم تا بتوانیم روی آسفالت تمرین کنیم. برای تعویض لباس به سرویس بهداشتی‌های پارک می‌رفتیم.»

سمانه عنوان پرافتخارترین بازیکن لیگ برتر فوتبال را کسب کرده است. در لیگ دسته‌یک فوتسال با مشهد قهرمانی را تجربه کرد، با تیم ملی فوتسال یک قهرمانی غرب آسیا دارد و دو عنوان سومی در تورنمنت روسیه. در لیگ فوتبال، اما موفق‌تر از قبل ظاهر شد و یک قهرمانی با بال‌گستر ساری، قهرمانی با شن‌سا، ساوه و هفت قهرمانی با پیراهن تیم شهرداری بم و البته یک نایب‌قهرمانی و یک سومی‌ با همین تیم در لیگ برتر او را به بازیکن باارزش لیگ تبدیل کرد.

در تیم ملی‌ هافبک راست و چپ بازی می‌کند: در باشگاهی، هافبک وسط و راست که خودم‌ هافبک‌راست‌بودن را بیشتر دوست دارم. در بازی‌های ملی شش‌گلِ زده دارم که با تک‌تک آن‌ها احساس غرور کرده‌ام.

سرمربی تیم ملی کشتی آلیش بانوان

آنابراتی متولد فروردین 1363 مشهد و اکنون ساکن خیابان ثمانه واقع در محله شهید فرامرز عباسی است. دنیای تحصیلات و ورزشی او با هم تفاوت‌های زیادی دارد. براتی فوق لیسانس خود را در رشته مهندسی صنایع غذایی گرفته است اما در ورزش به عنوان جودوکار، کشتی‌گیر، مربی تیم ملی کشتی آلیش بانوان ایران، مدرس کشتی آلیش فدراسیون و عضو شورای فنی کشتی‌های سنتی فدراسیون کشتی فعالیت می‌کند‌.

آنا از کودکی عاشق ورزش فوتبال بود اما به‌طور کاملا اتفاقی در سال 1382 وارد ورزش جودو شد و به سرعت پیشرفت کرد و در سال 1383 وارد تیم ملی بانوان جودو ایران شد و هفت‌سال عضو تیم ملی جودو بانوان ایران بود و در آخرین حضور خود در اردوی مشترک با کره شمالی به دلیل در رفتگی کتف مجبور به کنار گذاشتن دنیای حرفه‌ای این ورزش شد.

با اینکه پزشکان او را از ادامه ورزش منع کرده بودند با توجه به علاقه شدید به ورزش به کشتی آلیش روی آورد و توانست در اولین حضور خود در مسابقات کشوری این رشته، وزن مثبت مقام اول در کشور را به‌دست بیاورد و پس از آن در مسابقات آسیایی کشتی آلیش توانست مقام سوم آسیا را به‌دست آورد اما بعد از آن بنا به مصدومیت‌های فراوان مجبور به کنار گذاشتن این رشته شد و در سال 1394 که کشتی آلیش زیر نظر فدراسیون اداره می‌شد به عنوان مربی تیم ملی کشتی آلیش بانوان به اردوهای تیم دعوت شد.

از سال ۹۶ نیز با رسمی‌شدن فعالیت کشتی کلاسیک بانوان در ایران اولین تیم کشتی بانوان خراسان را راه‌اندازی کرد و طی مسابقات مختلف روی سکوهای برتر ایران ایستادند. نایب قهرمانی جهان برای اولین بار در تاریخ ایران در سال (2016) به عنوان مربی، قهرمانی آسیا کشتی آلیش بانوان در کشور ایران به‌عنوان مربی (2015) و همچنین قهرمانی در مسابقات بین‌المللی کشتی آلیش در بلاروس (2015) از جمله افتخارات او در گذشته بوده است.

از سال ۹۹ به عنوان سرمربی تیم ملی کوراش بانوان از سوی فدراسیون کشتی منصوب شد که بعد از دو سال تعطیلی مسابقات بین‌المللی به دلیل کرونا امسال با شاگردانش راهی مسابقات جایزه بزرگ آسیایی قرقیزستان شدند و با شش‌مدال عنوان برتر مسابقات را کسب کردند.