فوتبالیستی که حافظ قرآن و عاشق پزشکی است 
امیرحسین نعیمآبادی مخترع جوان محله رضاشهر است 
امیرحسین نعیمآبادی مخترع جوان محله رضاشهر است
زهرا غلامی | خیلی از افراد هستند که در کنار ما زندگی میکنند و به فکر مسائل و مشکلاتی هستند که از آن غافلیم. این افراد دلسوز دارای ایدههای بکری هستند که با آنها میتوانند درمان دل افراد رنجکشیدهای باشند که به واسطه مشکلشان از نعمت هایی بیبهرهاند که برای ما به راحتی مهیاست و چه خوب میشد تمام افرادی که در جایگاه استفاده از رسیدن ایدههای نو و رفع مشکلات جامعه هستند، از این افراد خوشفکر حمایت ميكردند؛ ناسلامتی سال حمایت از کار و سرمایه ایرانی است. در همین راستا با یکی از جوانان محله رضاشهر که باوجود مشکلات فراوان در سر راهش، همواره به فکر خلاقیت و اختراع است و در این راه زحمات بسیاری کشیده، به گفتگو مینشینیم. امیرحسین نعیمآبادی ۲۴ساله و مهندس فنآوری اطلاعات و ارتباطات است و در محله رضاشهر مشهد سکونت دارد.
-شما از نخبگان و مخترعان محله هستید؛ اولین اختراعتان در چه سنی بود؟
از سن ۱۹سالگی اولین اختراع خود را آغاز کردم.
-از چه زمانی حس كرديد به طرح ایدههای نو علاقهمند هستيد و چه شد که این هدف را انتخاب کردید؟
من از دوران دبستان به اختراع و کارهای تحقیقاتی علاقهمند بودم و در دوران راهنمایی و دبیرستان تحقیقاتی داشتم، اما به دلیل اینکه حمایتکنندهای در مدرسه نداشتم، نتوانستم این طرح را تا دوران دانشجوییام عملی کنم.
-مشوق شما چه کسانی بودند؟
بعد از خدا، مشوقانم پدر و مادرم بودند.
-کمی درباره اختراعتان بگویید؟
وسیلهای برای دادن هشدارهای صوتی به ناشنوایان ساختم. این طرح از طریق فرکانسهای صوتی و مکانیکی که دارای یک فرستنده و گیرنده است، به فرد ناشنوا این امکان را میدهد که از طریق ویبره و لرزش، پیام مورد نظر را دریافت کند. البته این طرح برای افراد عادی هم کاربرد دارد.
-با اختراع شما چه مشکلی از جامعه حل میشود؟
کاهش تصادفات جادهای به دلیل نداشتن شنوایی مناسب، از اصلیترین موضوعاتی است که حلشدني خواهد بود و علاوه بر آن با اين طرح، آلودگی صوتی میتواند به صفر برسد.
کاهش تصادفات جادهای به دلیل نداشتن شنوایی مناسب، از اصلیترین موضوعاتی است که حلشدني خواهد بود
-حال چرا طرحتان را برای ناشنوایان در نظر گرفتهاید؟
چون ناشنوایان قشر محروم جامعه هستند و این طرح، گرفتن گواهینامه را برای اين گروه آسان میکند. از یاد نبرید که اصلیترین دلیل برای رانندگی نکردن ناشنوایان، نبودن چنین سیستم هشداردهندهای است.
-کاربرد این طرح برای دیگر افراد به چه شکل است؟
این طرح علاوه بر ناشنوایان، برای رانندگان در زمستان که یخ بستن شیشهها دید آنان راکم میکند و نیز گاه به دلیل روشن بودن سیستم گرمایشی، صداهای محیط شنیده نمیشود و نیز در مواقع حواسپرتیها، کاربرد دارد. البته این طرح برای افراد پیاده هم کاربرد خواهد داشت.
-آیا اختراعات دیگری هم داشتهاید؟
بله. ۱۵طرح را به صورت عملی بررسی کردم اما فقط توانستم یک طرحم را به مرحله اجرا برسانم و برای آن گواهی ثبت اختراع دریافت کنم که یکی از آنها طرح حذف رینگ لاستیک خودرو و طراحی خودروي جدید بود که این طرح هم از طرف شرکتها حمایت نشده است و شنیدهام این طرح از سوي شرکتهای خارجی کپیبرداری و عملی شده و مشابه آن را شرکت میشلن ساخته است.
-آیا به عضویت نهادهای مخترعان در آمدهاید. آنها کمکی به شما کردهاند؟
بله، من در انجمن مخترعان ایران و بنیاد حمایت از نخبگان عضو هستم که البته هیچ حمایتی از آنها دریافت نکردهام.
-آیا برای دريافت رتبه، در جشنوارههای ایرانی و خارجی شرکت کردهاید؟
در جشنوارههای ایرانی به طرحها بها نمیدهند و شرکت در جشنوارههای خارجی نیز هزینههای هنگفتی میخواهد که یک مخترع قادر به پرداخت آن نیست.
-مدیریت شهری چه کمکی میتواند در این راستا انجام دهد؟
از مسئولان شهرداری میخواهم توجه جدیتری به نخبگان داشته باشند. یکی از این موارد قراردادن فضای کارگاهی دراختیار ماست.
-در مسیر اختراعات خود چه مشکلاتی داشتید؟ چرا طرحهای دیگرتان به مرحله اجرا نرسید؟
برای رسیدن به تولید انبوه به کانون ناشنوایان مراجعه کردم، مذاکراتی انجام شد اما وقتی این امر به مرحله اجرا رسید، آنها تمایل چندانی نشان ندادند و حتی وعدههایی که به من داده بودند، عملی نشد. از سازمان بهزیستی و آموزش و پرورش استثنايی کمک گرفتم. حتی کار به نامهنگاریهای بسیار کشید اما آنجا هم کمکم نکردند. بعد از آن به پارک علم و فنآوری مراجعه کردم و از آنها هم هیچ حمایتی دریافت نکردم.
مخترعان در به ثبت رساندن گواهی و به تولید انبوه رساندن اختراعات با مشکلات بسياري چون کلاهبرداری و کپیبرداری نيز روبهرو هستند و متاسفانه این مشکلات تمامي ندارد. حتی برای ثبت اختراع هم خیلی سرگردان شدم اما با پیگیریهای پیدرپی، توانستم طرحم را به ثبت برسانم.
-فکر میکنی چرا چنین مشکلاتی وجود دارد؟
قانون ثبت اختراع در ایران کاربردی نیست و سرمایهای میطلبد که در حد و توان مخترعان نيست. در قانون ثبت اختراع، طرحها بهصورت سطحی بررسی میشوند و کارشناسان مربوط به طرحها، بررسیهای لازم را انجام نمیدهند و طرحها بیپایه و اساس رد میشود.
-و نکته پایانی؟
اگر دست اندرکاران این امر به طرحهای مخترعان که نظيري ندارد، بها بدهند و از آنها حمایت کنند، باعث میشود با عملی شدن آن طرحها یکسری از معضلات اجتماعی رفع شود و طرحها و زحمات مخترعان نیز تلف نشود و از طرحهای تمام دانشآموزان در مدارس نيز حمایت شود و در اين زمينه استثنائاتی بین دانشآموزان وجود نداشته باشد.
*این گزارش چهارشنبه، ۱ شهریور ۹۱ در شماره ۱۸ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
