آرین سیفی‌ برای موفقیت مهارت‌هایش را افزایش می‌دهد

برای بعضی از نوجوانان، ورزش صرفا یک فعالیت تفریحی پس از مدرسه است، اما برای برخی دیگر به مسیری جدی برای ساختن آینده تبدیل می‌شود. مسیری که با علاقه آغاز می‌شود، از شکست‌ها می‌گذرد و با پشتکار و تمرین به موفقیت می‌رسد.

سیدآرین سیفی‌کاخکی، نوجوان چهارده‌ساله محله ارشاد، یکی از این افراد است. او از همان روزی که همراه برادرش وارد سالن تمرین شد، تصمیم گرفت ورزش را به‌صورت جدی دنبال کند. امروز سیدآرین با مدال طلای استانی در کیک‌بوکسینگ، تجربه‌ای ارزشمند از تلاش، نظم و هدف‌گذاری کسب کرده است و قصد دارد این راه را تا رقابت‌های جهانی ادامه دهد.

مطلب مرتبط محمدعلی پیله‌ور؛ مدال‌آور عرصه ورزش و زندگی

-چه شد که سراغ این رشته رفتی؟

پدرم مشوق اصلی من و برادرم برای رفتن به رشته‌های ورزشی رزمی است. خودش کیوکوشین‌کاراته کار می‌کرد و از ما خواست که یک رشته ورزشی را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کنیم. چند ماه اول همراه برادرم فقط برای تمرین به مجموعه ورزشی کارگران می‌رفتم. با خودم قرار گذاشته بودم اگر تمرینات را دوست داشتم، ادامه بدهم. مبارزات این رشته آن‌قدر برایم جذاب بود که در آن ماندگار شدم.

-از چه زمانی شرکت در مسابقات را شروع کردی؟

بعد از هفت‌ماه تمرین، در اولین دوره مسابقات استانی شرکت کردم و نتوانستم مدالی به دست بیاورم. واقعیت این است که حال خوبی نداشتم، تجربه مسابقه هم نداشتم و مقابل حریفانم مغلوب شدم.

-اما بعد از آن توانستی مدال بیاوری.

بله. سال گذشته دوباره در مسابقات استانی که در طرق برگزار می‌شد، شرکت کردم و این بار توانستم مدال برنز بگیرم. در مسابقات استانی مهرماه امسال که باز هم در طرق برگزار شد، توانستم مدال اول و طلای مسابقات را به دست بیاورم. در همه این رقابت‌ها در رده سنی نوجوانان و وزن منفی ۵۶ کیلوگرم شرکت کرده بودم.

-چطور بعد از شکست و مدال برنز به طلا رسیدی؟

اوایل خیلی ناراحت بودم، ولی بعد عزمم را جزم کردم تا در مسابقات بعدی با تمام قوا شرکت کنم. تمریناتم را جدی‌تر دنبال کردم، روی تکنیک‌ها بیشتر کار کردم و با تمرینات استقامتی توانستم کنترل بیشتری روی بدنم داشته باشم. در این مدت، ضعف‌هایم را شناسایی کردم و با تمرین و پشتکار توانستم آنها را تا‌حد زیادی برطرف کنم.

-چه برنامه‌ای برای آینده داری؟

هدف اصلی‌ام کسب مدال جهانی است و این نیاز به تمرین و پشتکار دارد. باید رقیبانم در سطح بین‌المللی را بهتر بشناسم و برای رقابت با آنها برنامه‌ریزی کنم.

-آیا فعالیت دیگری هم انجام می‌دهی؟

به کار‌های فنی علاقه زیادی دارم و می‌خواهم درسم را در رشته‌های فنی مثل برق و الکترونیک ادامه بدهم. دست به آچارم خوب است و هر وقت وسایل خانه نیاز به تعمیر پیدا کند، مادرم کار را به من می‌سپارد.

-چه صحبتی با همسن و سالانت داری؟

خیلی وقت‌ها هم‌کلاسی‌ها درباره این رشته و مسابقاتش از من سؤال می‌پرسند و من هم راهنمایی‌شان می‌کنم. از آنها می‌خواهم حتی اگر به این رشته علاقه ندارند، بازهم سراغ یک رشته ورزشی یا کار فنی بروند و برای آینده‌شان برنامه داشته باشند.

* این گزارش شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۳۲ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.