
نفر اول آزمون وکالت خراسان ساکن محله طالقانی است
وکالت، کار پردغدغه و پرمشغلهای است. فقط کسانی از عهده آن برمیآیند که به این رشته عشق بورزند و به آن به دید مادی نگاه نکنند. درواقع هیچ شغلی را نباید از جنبه مادی و تامین شدن نگریست؛ زیرا اگر علاقه باشد، همهچیز درست میشود و کار یکی پس از دیگری به سمت آدمی روی میآورد و اگر علاقهای در کار نباشد و فقط به درآمد فکر کنیم، موفق نخواهیم شد.
نفر اول آزمون وکالت مشهد
فرزانه صفری، ۳۵سال دارد و از هممحلهایهای موفق منطقهمان در محله طالقانی مشهد است. با وجود داشتن دو فرزند دختر و پسر که هفت و نه ساله هستند، موفق شده بعد از ازدواج تحصیلاتش را از دیپلم به کارشناسی حقوق ارتقا دهد و حالا به اهداف بالاتر و والاتری برای رسیدن به قلههای موفقیت میاندیشد.
او امسال موفق شد نفر اول آزمون وکالت مشهد در استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی شود و در سطح کشور نیز جزو پنج نفر برتر این آزمون به شمار آید. این بانوی موفق پس از ازدواج به گفته خودش سرگرم خانهداری و تربیت فرزند شد و از فکر کردن به اهدافش کمکم داشت فاصله میگرفت که تلنگری که باعث شد به خود آید و برای رسیدن به اهدافش تلاش کند؛ این تلنگر گوش سپردن به سخنان صوتی ضبطشده استادان بزرگ و موفق کشورمان بود.
قبلا دیپلم ریاضی داشت و علاقهمند به ریاضی محض بود. هدف مشخصی نداشت تا اینکه شنیدن جملات مثبت و بیدار شدن توانایی خفتهاش او را در زمستان سال۸۶ به درس خواندن کشاند و همین شد نخستین گام او برای رسیدن به رتبه اولی.
صفری موفق شد نفر اول آزمون وکالت مشهد در استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی شود
هفت ترمه لیسانس گرفتم
صفری میگوید: وقفه ایجاد شده در تحصیلاتم آن هم به بهانه تنبلی، ناراحتم میکرد و دوست داشتم هرچه زودتر تلاش برای موفقشدن در کاری را که دوستدارم، آغاز کنم. با گذشت زمان هر چه فرزندانم بزرگتر میشدند، تصمیمم جدیتر میشد تا به ادامه تحصیل روی آورم.
در واقع تا آن موقع فکر میکردم درس خواندن و ادامه تحصیل و اشتغال از من گذشته و نمیتوانم به آنچه میخواهم برسم. اما با اراده محکم و تصمیمی که گرفتم، هدفم را انتخاب کردم، به دانشگاه رفتم و در رشته حقوق تحصیل کردم.
او ادامه میدهد: حقوق از جمله رشتههایی بود که از دوران کودکی ذهنم را درگیر خود کرده بود، اما هیچوقت بهصورت جدی به آن فکر نمیکردم و احساس میکردم با توجه به زنبودن نمیتوانم ازعهدهاش برآیم.
در مدت سه سال و نیم و در هفت ترم موفق شدم از دانشگاه پیامنور فارغالتحصیل شوم. علاقه زیادی که به مطالعه و درس خواندن داشتم، حتی تابستانها نیز مرا درگیر کرده بود و در همه حال به مطالعه میپرداختم. با تلاش فراوان موفق شدم خیلی زودتر از حد معمول دوره کارشناسیام را پشت سر بگذارم و با هدف شرکت در آزمون وکالت، موفقیتی بزرگتر را از آن خود کنم.
با گذشت زمان و بیشترشدن انگیزه ادامه تحصیل و شرکت در آزمون وکالت، من که ابتدا هدفم فقط قبولی در آزمون بود، کمکم به اول شدن و کسب رتبه برتر نیز فکر کردم. او درباره اول بودن میگوید: البته فقط اول بودن و رقابت برای خوب جلوه کردن پسندیده نیست، بلکه باید در هر کاری که انجام میدهیم سعی کنیم اطلاعاتمان را افزایش دهیم و تکبودن را با تجربه و جمعآوری اطلاعات حاصل کنیم.
بچهها تنبل شدهاند!
دوران کودکیاش را در محله عشرتآباد گذرانده و نوجوانی و جوانیاش را در رضاشهر. دبیرستان را در مدرسه «فاطمه امیری» رضاشهر به پایان رسانده که امروز نامش فرزانه است و امروز در شهرک طالقانی سکونت دارد.
میگوید: یادم میآید زمان کودکی که در کوچه شهید واحدی زندگی میکردیم، خاله و مادربزرگ و خواهرم همسایههایمان هم محسوب میشدند و همه در یک محل ساکن و همه در یک کوچه همسایه و فامیل و با بچههای همسایه صمیمی و همبازی و هر روز از حال هم باخبر بودیم. اما الان همسایههای خود را هم نمیشناسیم. زمانه فرق کرده و امروز زندگیها عوض شده و نمیتوان گذشته را الگو قرار داد.
به نظرم بد نیست که هر چند ماه یک بار ارتباطی بین همسایهها باشد تا همدیگر را بشناسیم و از کار و تخصص هم باخبر شویم، مثلا اگر من تخصصی دارم، بتوانم آن را در اختیار همسایهام قرار دهم و در مقابل او نیز... و به این ترتیب از مهارتهای هم بهره ببریم.
صفری از وضعیت دانشآموزان دبستانی نیز گله دارد و میگوید: دانشآموزان ما متاسفانه با تمام امکاناتی که دارند، به دلیل نظام نادرست آموزشی که اولیا را در نوشتن تکالیف دخیل کرده، تنبل بار آمدهاند. دوران ما اینگونه نبود و دانشآموزان مستقل و بدون همکاری یا با همکاری کمتر والدین پیشرفت میکردند. امروز مدارس به سمتی رفتهاند که مادران نیز باید درگیر تکالیف فرزندان شوند. این موضوع برای مادران شاغل دشوارتر است و آموزشوپرورش باید از شایع شدن این روش نادرست جلوگیری کند.
باید به اهدافمان فکر کنیم
این بانوی موفق محلهمان درباره تلاش برای رسیدن به اهداف در هر زمینهای به ویژه در مورد بانوان میگوید: امروز باید باتوجه به شرایط پیش رفت؛ اگر تمام وقتم را صرف فرزندم کنم، فردا نباید انتظار داشته باشم او نیز همانگونه برایم وقت بگذارد، زیرا او وارد زندگی میشود و درگیر کار و گرفتاریهای خودش. ناراحتی خیلی از مادران امروز ما همین است که دوست دارند فرزندشان، که زمانی همه وقتشان را صرف تربیت او کردهاند، حالا تماموقت با آنها باشد؛ اما شرایط حاکم بر جامعه امروز اوضاع، را کمی متفاوت میکند.
صفری درباره موفق نشدن در کارها میگوید: برای اینکه در مهارت خاصی موفق شویم، باید ابتدا برای باورهایمان تلاش و آنها را تقویت کنیم. باورهای نادرست جلوی پیشرفت و فکر فعال و پویا را میگیرد. افکار منفی را باید از خود دور کنیم، زیرا این افکار باعث عقبافتادگی میشود، باید هرتهدیدی را یک فرصت تلقی کنیم! کسانی که تنبلی میکنند باید تلنگری به خود بزنند.
زندگی زناشویی خیلی به من در تلاشکردن و هدفدار بودن کمک کرد و از وقتی مادر شدم، با گذشت زمان به این نتیجه رسیدم که نباید زمان را از دست بدهم. ضعف دانشجویان ما این است که انگیزه و هدف ندارند. درس میخوانند و در کنکور شرکت میکنند، اما بدون هیچ هدفی؛ میگویند هر جا قبول شدیم، برویم! در صورتی که هدف این نیست و ما باید به اهداف و زمانمان بیشتر توجه کنیم.
نخستین مرکز حمایت از بزه دیده در کشور
صفری، با چند تن از همدورهایهایش موفق شده در دادگاه صدف (خیابان وکیلآباد) مرکزی برای نخستینبار در کشور برای حمایت از بزهدیده یا پیشگیری از بزهدیدگی ثانوی با کمک دکتر بهروزی و دکتر شیخالاسلامی و همکاری دادگاه مرکزی راهاندازی کند.
به گفته او این مرکز تاکنون با گذشت یک سالو نیم از فعالیتش موفق بوده است و سعی دارد با جلب حمایت ارگانهای دولتی و مردمی شرایط مطلوبی را برای افراد آسیبدیده جامعه فراهم کند.
*این گزارش چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۹۱ در شماره ۴۷ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.